معنی غیفی - جستجوی لغت در جدول جو

غیفی

لغت نامه دهخدا

غیبی

مربوط به غیب، الهی، ربانی

فرهنگ فارسی عمید

صیفی

ویژگی محصولی که در تابستان به عمل می آید

فرهنگ فارسی عمید

رغیفی

(رَ)

منسوب به رغیف که نان گرده باشد. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

لیفی

لیفی در فارسی تارچه ای، پیشندی پیشنیک منسوب به لیف: ساخته از لیف: کیسه لیفی، دارای لیف: کنف و کتان از نباتات لیفی هستند. تا نسج لیفی. بافتی که عناصر تشریحی اش بیشتر از الیاف بوجود آمده اند

فرهنگ لغت هوشیار

کیفی

چونی، مقابل کمی

فرهنگ لغت هوشیار

قیفی

تگاوی

فرهنگ لغت هوشیار

غیری

اجنبی و بیگانه، شخص دیگر

فرهنگ لغت هوشیار

غلیفی

کنایه دار: سخنهای غلیفی می کند از من بهمزادان چو آیم بر دکانش تیغ اندازد بروی من

فرهنگ لغت هوشیار

غیبی

در تازی نیامده نهانیک، مینوک منسوب به غیب مربوط به عالم غیب، الهی ربانی

فرهنگ لغت هوشیار

غرفی

مشک پیراسته

فرهنگ لغت هوشیار

طیفی

لاتینی تازی گشته لویی پهن برگ از گیاهان لوئی پهن برگ

فرهنگ لغت هوشیار

صیفی

زراعتی که در بهار و اول تابستان انجام گیرد و حاصلش در تابستان و اوائل پائیز بدست آید

فرهنگ لغت هوشیار

صیفی

((صَ))

تابستانی، زراعتی که در بهار و اوایل تابستان کارهای مقدماتی آن انجام شود و حاصلش در تابستان و اوایل پاییز به دست آید مانند، خربزه، هندوانه، جمع صیفی جات

فرهنگ فارسی معین