- غیبگو (بَ نَ / نِ طَ لَ)
غیبگوی. کسی که از چیزهای پنهان خبر میدهد. (فرهنگ نظام). آنکه از امور نهانی و اسرار مردم خبر دهد. (ناظم الاطباء). آنکه غیب گوید. خبردهنده از غیب و نهان. رجوع به غیب شود، رمال و فالگیر و فالگو. (ناظم الاطباء). کاهن
معنی غیبگو - جستجوی لغت در جدول جو
- غیبگو
خبر دادن از اسرار نهانی
- غیبگو
پیشگو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
آنکه غیب گوید، کسی که از غیب خبر دهد و از اسرار و امور نهانی سخن بگوید
(بَ رَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
عیب گوی. عیب گوینده. بدگوی. (ناظم الاطباء). عیب شمارنده:
عیب مردم فاش کردن بدترین عیبهاست
عیبگو اول کند بی پرده عیب خویش را.
آزاد.
و رجوع به عیبگوی شود
عیب مردم فاش کردن بدترین عیبهاست
عیبگو اول کند بی پرده عیب خویش را.
آزاد.
و رجوع به عیبگوی شود
نهان گشای نهانی گشای سیم فیلسوفی نهانی گشای که باشد به سوی فلک رهنمای (نظامی)، اختری (فال بین)
پیشگو، رمال، طالع بین، غیبدان، فالگو، فال گیر، کاهن