معنی غنچگی در لغت نامه دهخدا

غنچه بودن: خضد، باریکی میوه ها و غنچگی آن. (منتهی الارب)، در حال غنچه بودن. رجوع به غنچه شود

معنی غنچگی - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

نادانی، کودنی، ناتوانی مرد در بچه دار شدن، غرچه بودن، برای مثال پذیرفت سامش ز بی بچگی / ز نادانی و ریوی و غرچگی (فردوسی - ۵/۳۴۵)

روستایی بودن

(غَ چَ / چِ)

احمقی و نادانی. غرچه بودن:
پذیرفت سامش ز بی بچگی
ز نادانی و پیری و غرچگی.
فردوسی (شاهنامه چ بروخیم ج 6 ص 1667)

(غَ چَ / چِ)

روستایی بودن. دهقانی. رجوع به غلچه شود، اوباش بودن. زندگی کردن مانند اوباش. (از ناظم الاطباء). رجوع به غلچه شود

نادانی احمقی

زندگی کردن مانند اوباش

((غَ چِ))

روستایی بودن، زندگانی کردن مانند اوباش

نادانی