معنی غط - جستجوی لغت در جدول جو

غط

لغت نامه دهخدا

غطریف

سخی، جوانمرد، سرور، مهتر، جوجۀ باز

فرهنگ فارسی عمید

غطریفی

نوعی درهم که در بخارا رایج بوده است

فرهنگ فارسی عمید

غطیط

غریدن شتر، بانگ کردن شتر،
خرّوپف، صدایی که در حالت خواب از گلوی شخص خوابیده بیرون آید، خرخر، خرناس، خره، خراخر، خرنش

فرهنگ فارسی عمید

غطا

پرده، پوشش، سرپوش

فرهنگ فارسی عمید

غطریفیه

(غِ فی یَ)

دراهم غطریفیه، درمهای غطریفی. رجوع به غطریفی و رجوع به ریوندی در انساب سمعانی شود

لغت نامه دهخدا

غطس

(دَ)

فرورفتن در آب. (منتهی الارب) (آنندراج). انعماس، زیر آبی رفتن. (دزی ج 2 ص 216) ، فروبردن در آب. (منتهی الارب) (آنندراج). غمس. (اقرب الموارد). به آب فروبردن کسی را. (تاج المصادر بیهقی). به آب فروبردن. (مصادر زوزنی). فروبردن. نهان کردن. (دزی ج 2 ص 216) ، به دهان خوردن آب را. (منتهی الارب). به دهان آب خوردن از ظرف: غطس فی الاناء غطساً، کرع فیه. (اقرب الموارد) ، بردن کسی را مرگ. (منتهی الارب). غطس به اللجم، ذهبت به المنیه، لغه فی عطست بالعین المهمله. (اقرب الموارد) ، مجازاً به معنی گریختن و رهایی بخشیدن خود از خطر و نزاع. (دزی ج 2 ص 216)

لغت نامه دهخدا

غطسه

(دُ مَ)

عمل فرورفتن در آب به طور کامل. ج، غطسات. (دزی ج 2 ص 216)

لغت نامه دهخدا

غطش

(دَسْوْ)

غطش لیل، تاریک شدن شب. (منتهی الارب) (آنندراج) (اقرب الموارد). تاریکی. (دزی ج 2 ص 217) ، غطش کسی، آهسته رفتن او از بیماری یا پیری. (از منتهی الارب) (آنندراج) : غطش فلان غطشاً، مشی رویداً من مرض او کبر. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

غطریفی

(غِ)

نام درهمی که در بخارا رائج بوده است، و آن از آهن و روی و جز آن میکرده اند. (از صورالاقالیم اصطخری). درمهای غطریفی، و هو منسوب الی غطریف بن عطاء. (مهذب الاسماء). درمی منسوب به غطریف بن عطا. دراهم غطریفیه یا غطارفه، درمهایی بوده است که در بخارا بوسیلۀ غطریف بن عطاء حاکم خراسان در زمان خلافت هارون الرشید زده میشد. (دزی ج 2 ص 216). رجوع به غطریف ابن عطاء شود. انستاس ماری کرملی در کتاب النقود العربیه (ص 150 و 151) گوید: این کلمه در فرهنگهایی که در دست ماست دیده نمیشود و یاقوت حموی در معجم البلدان آن را در مدخل ’بخارا’ آورده گوید: ’و آنان درمهایی داشتند که آنها را غطریفیه مینامیدند و آنها را از آهن و صفر (روی) و سرب و جز آن از جواهر گوناگون به حالت ترکیبی میساختند، و این درمها جز در بخارا و نواحی آن رایج نبوده است. و سکۀ آن تصاویری داشت و از ضرب مسلمین بود’ (پایان کلام یاقوت). واحد آن غطریفی است که لغتی در قدرفی منسوب به قدرف است و آن را قطرف و قطریف نیز گویند که به قول صاحب برهان قاطع نام شهری در جوار بخاراست. فولرس در معجم خود گوید: قطرف یا قطریف نوعی از درمهاست که در شهر قدرف معروف به وده است و این قدرف را عربها قطرف گویند، و واحد آن دراهم قدرفی است - انتهی.
به قول نرشخی در تاریخ بخارا (ص 43 و 44) درم غطریفی از شش چیز زر و نقره و مشک و ارزیر و آهن و مس ترکیب میشد و عامۀ مردمان آن را غدریفی میخواندند. و سیم قدیم از نقرۀ خالص بود و این سیم که به اخلاط میزدند سیاه بود. اهل بخارا به کراهت میگرفتندو شش غدرفی به یک درم سنگ نقرۀ خالص قیمت مینهادند. رجوع به غطریف و غدرفی و غدریفی و تاریخ بخارا شود

لغت نامه دهخدا

غطش

شب شدن، کند روی از بیماری یا پیری سستی بینایی اشکریزی

معنی غط - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما