معنی غصلقه - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

(غَ لَ قَ)

طوفان. مجازاً بدبختی که کسی با آن تهدید میشود. نکبتهایی که ناگهان میرسند. (از دزی ج 2 ص 219)

(غَ فَلْ لَ قَ)

زن بدزبان بدکردار، وبالمهمله افصح. (منتهی الارب). عفلقه به عین مهمله فصیح تر است. (از اقرب الموارد). رجوع به عفلقه شود

(دَ مَ صَ)

نمک و دیگر افزار ناانداختن در گوشت، و خوب ناپختن آن را. (منتهی الارب). نمک نینداختن وکامل نپختن و خوب نپختن گوشت. (از اقرب الموارد)

(غِ قَ)

یا غلقه. همان غلقی ̍ است. رجوع به غلقی شود

(غَ قَ)

یا غلقه همان غلقی ̍ است. رجوع به غلقی شود، فضای محصور. باغ محصور بوسیلۀ دیوار. ج، غلق. (دزی ج 2 ص 224). غلق. (دزی ج 2 ص 224)

(صَ قَ)

بانگ. فریاد. (منتهی الارب)

پا زهر از گیاهان

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما