معنی غرور در فرهنگ فارسی عمید

احساس سربلندی و شادمانی به علت کسب موفقیت، احترام و غیره، کبر و نخوت، خودبینی، فریفتن، فریب دادن،، بیهوده امیدوار کردن کسی، فریب خوردن، به چیزی بیهوده طمع بستن، غرور جوانی: در پزشکی جوش غرور جوانی، غرور داشتن: مغرور بودن، کبر و نخوت داشتن، خودبین بودن، زاهد غرور داشت سلامت نبرد راه / رند از ره نیاز به دارالسّلام رفت (حافظ - ۱۸۴) ، غرور خوردن: فریب خوردن، غرور دادن: فریب دادن

معنی غرور در لغت نامه دهخدا

ابن نعمان بن لخمی. پدر وی پادشاه حیره بود. غرور اسلام آورد و پس از آن مرتد شد و مجدداً اسلام آورد. گویند اسم وی منذر، و لقبش غرور است. و بعضی گویند غرور اسم اوست. وی پس از اسلام آوردن میگفت: ’لست الغرور و لکنی المغرور’. سیف گوید: ’حطیم’ در میان بنی قیس بن ثعلبه خروج کرد و مرتدان را گرد آورد و به سوی غروربن سویدبن منذر پسر برادر نعمان فرستاد و به وی گفت: اگر غلبه یافتم ترا حاکم بحرین می کنم تا آنکه مانند نعمان باشی که در حیره بود. (از الاصابه جزء 5 ص 197)

معنی غرور در لغت نامه دهخدا

فریبنده. (منتهی الارب) (آنندراج) (ترجمان علامۀ جرجانی تهذیب عادل) (غیاث اللغات). ومنه قوله تعالی: ’و لایغرنکم باﷲ الغرور’. (قرآن 5/35). (منتهی الارب) (آنندراج)، یا شیطان است خاصه. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). دیو فریبنده. (مهذب الاسماء)، دنیا. (منتهی الارب) (آنندراج). الدنیا، و توصف به فیقال: دنیا غرور. (اقرب الموارد)، آنچه بدان غرغره نمایند از ادویه و جز آن، و هو مثل لعوق و سموط. (منتهی الارب) (آنندراج). هرچه بدان غرغره کنند. (مهذب الاسماء). سایلی که بدان غرغره کنند. هو السائل الذی یتغرغر به. ج، غرورات. (بحر الجواهر)

معنی غرور در لغت نامه دهخدا

جائی است. امرءالقیس گوید:، عفا شطب من اهله و غرور، فمو بوله ان الدیار تدور.، گفته اند آن کوهی است در دمخ از دیار کلاب و تپه ای است در اباض، و آن تپۀ احسیر است که خالد بن ولید از آنجا بر مسیلمه تاخت. و گفته اند وادئی است، و قول امرءالقیس بر همه اینها اطلاق می شود. (از تاج العروس)

معنی غرور در لغت نامه دهخدا

جَمعِ واژۀ غَرّ. شکن جامه و نورد پوست. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (آنندراج). طوی الثوب علی عروضه و علی غروره، به معنی واحد. (نشوء اللغه ص 19). رجوع به غَرّشود، جَمعِ واژۀ غارّ. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). اباطیل. (اقرب الموارد). رجوع به غارّ شود

معنی غرور در فرهنگ لغت هوشیار

فریفتن، بیهوده امیدوار کردن کسی را، کبر و نخوت

معنی غرور در فرهنگ فارسی معین

فریب دادن، به خود بالیدن، تکبر، نخوت، فریفتگی، ملی احساس سربلندی و افتخار نسبت به فرهنگ و توانایی های ملت خویش

معنی غرور در فرهنگ واژه فارسی سره

ابرخویشی، باد، برتنی

معنی غرور در فرهنگ واژه مترادف متضاد

تفاخر، تفرعن، تکبر، خودخواهی، خودبزرگ بینی، خودپسندی، خودبینی، خودستایی، خویشتن بینی، فخر، کبر، منیت، نخوت، جوش، متضاد: خضوع

معنی غرور در دیکشنری فارسی به انگلیسی

Pride, Arrogance, Haughtiness, Vanity

معنی غرور در دیکشنری فارسی به فرانسوی

arrogance, hauteur, fierté, vanité

معنی غرور در دیکشنری فارسی به روسی

высокомерие , гордость , тщеславие

معنی غرور در دیکشنری فارسی به اوکراینی

пихатість , пихатість , гордість , марнославство

معنی غرور در دیکشنری اردو به فارسی

فَخرفُروشی، غُرور، تَکَبُّر

معنی غرور در دیکشنری فارسی به بنگالی

অহংকার , অহংকার , গর্ব , অহংকার

معنی غرور در دیکشنری فارسی به تایلندی

ความหยิ่งยโส , ความหยิ่ง , ความภูมิใจ , ความหยิ่งยโส

معنی غرور در دیکشنری فارسی به هندی

अहंकार , घमंड , गर्व

معنی غرور در دیکشنری فارسی به عبری

יהירות , גַּאַוָה , גַאֲוָה

معنی غرور - جستجوی لغت در جدول جو

غرور

فرهنگ فارسی عمید

غرور

لغت نامه دهخدا

غرور

لغت نامه دهخدا

غرور

لغت نامه دهخدا

غرور

لغت نامه دهخدا

غرور

فرهنگ لغت هوشیار

غرور

فرهنگ فارسی معین

غرور

فرهنگ واژه فارسی سره

غرور

فرهنگ واژه مترادف متضاد

غرور

دیکشنری فارسی به عربی

غرور

دیکشنری فارسی به انگلیسی

غرور

دیکشنری فارسی به فرانسوی

غرور

دیکشنری فارسی به اردو

غرور

دیکشنری فارسی به روسی

غرور

دیکشنری فارسی به آلمانی

غرور

دیکشنری فارسی به اوکراینی

غرور

دیکشنری فارسی به لهستانی

غرور

دیکشنری فارسی به پرتغالی

غرور

دیکشنری اردو به فارسی

غرور

دیکشنری فارسی به بنگالی

غرور

دیکشنری فارسی به ایتالیایی

غرور

دیکشنری فارسی به تایلندی

غرور

دیکشنری فارسی به سواحیلی

غرور

دیکشنری فارسی به ترکی استانبولی

غرور

دیکشنری فارسی به ژاپنی

غرور

دیکشنری فارسی به چینی

غرور

دیکشنری فارسی به اسپانیایی

غرور

دیکشنری فارسی به کره ای

غرور

دیکشنری فارسی به اندونزیایی

غرور

دیکشنری فارسی به هندی

غرور

دیکشنری فارسی به هلندی

غرور

دیکشنری فارسی به عبری

غروری

(غُ)

ملا غروری، نصرآبادی در تذکرۀ خود آرد: گویا شیرازی است. طبعش نهایت پاکی و شکستگی داشت. در ایام حیات مرتکب امور دنیوی نشد از آن سبب عمرش به هشتاد رسید. کمال زنده دلی را داشت. به خدمت بسیاری از اهل حال رسید. در اواخر به اصفهان فروکش کرده در قهوه خانه ساکن بود. یاران اهل معنی جهت ادراک صحبت او به قهوه خانه می آمدند. مدار خود را از جدول کشی میگذرانید. والد کمینه ربط بسیار به اوداشته است. فقیر به اتفاق ایشان به خدمت او میرفتم. توجه بسیار به فقیر میکرد، و در علم رمل دست عظیمی داشت. در اواخر زمان شاه صفی فوت شد. مثنوی در بحر تحفه العراقین دارد. این چند بیت را در معراج گوید:
عزمش ز گمان سبک عنان تر
مرغی است گمان و عزم او پر
حجت طلبد ز عزمش ار کس
پیمودن عرش حجتش بس
شد زآمدنش چو چرخ آگاه
پر کرد ز شمع و مشعلش راه
از بسکه سبک گذشت و برگشت
از واقعه چرخ بیخبر گشت
ز آمد شدنش خبر ندارد
زآن مشعل و شمع برندارد.
غزل:
غم دل آواره هر دم پاره ای با خویش برد
مایۀ تسکین من آواره ای با خویش برد
درفراق دوستان آخر ز ما چیزی نماند
هرکه رفت از هستی ما پاره ای با خویش برد.
#
نازک نهال من که خوشم با خیال او
قامت کشیدن است گران بر نهال او.
#
مژگان من از تف درون سوخت
هرچند که سبزه ای لب جوست.
#
مکن خورشید را از کوی خود دور
گل پژمرده هم در بوستان هست.
#
از اشک و آه این دل گریان ناله دوست
سنگ کنار آتش و ریگ میان جوست.
#
اشکم دهد به طوفان، گر سوز دل نباشد
آتش به کشتی ماباد مراد باشد.
رباعی:
گویند که در بیضه نگنجد عمان
این گفته و این مثل ندارد امکان
باطل کند این گفته به چندین برهان
گنجیدن ذات مرتضی در دو جهان

لغت نامه دهخدا

دغرور

گواژ بند گواژ زن، دشنامگوی

فرهنگ لغت هوشیار

مغرور

خودپسند، گرانسر، خودخواه، خودبین

فرهنگ واژه فارسی سره

معنی غرور - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما