- غتیم (غُ تَ)
حیاض غتیم، کنایه از مرگ. (منتهی الارب). لقب الموت، و فی المثل: ’اورده حیاض غتیم’. (اقرب الموارد)
معنی غتیم - جستجوی لغت در جدول جو
- غتیم
در فهرست مخزن الادویه (چ بمبئی 1273 هجری قمری) به معنی اسفنج آمده و آن مصحف غیم است. رجوع به غیم شود
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
قرض داری که قادر به ادای قرض خود نباشد، مدیون، وام دار، بدهکار، طلبکار. از اضداد است
کودکی که پدرش مرده باشد، کودک پدر مرده، مفرد و یکتا از هر چیز، دزد، راهزن
آنچه در جنگ به قهر و غلبه از دشمن بگیرند، غنیمت، دشمن، برای مثال خویشتن دارد او دو هفته نگاه / هم بر آن سان که از غنیم غنیم (ابوحنیفۀ اسکافی - شاعران بی دیوان - ۵۹۲)
شتر خاموش شتری که بانگ نکند، کمان بی درز پارسی تازی گشته کتیم مشک یا خیکی که از آن نتراود مشکی که آب از آن تراوش کند
خون و چرک و ریمی باشد که در جراحت جمع شود تا نشتر نزنند بیرون نیاید
بدهکار وامدار، وامخواه از واژگان دو پهلو وامدار مقروض بدهکار، جمع غرماء، وامخواه (از اضداد)، آنکه بر او مالی ادعا شود، تاوان زده، یکی از سبعه منحوسه یکی از هفت کوکب نحس
