- غباوت
کودنی، کم هوشی، کم عقلی
معنی غباوت - جستجوی لغت در جدول جو
- غباوت (کُ)
کندذهنی. (غیاث) (آنندراج). درنایافتن و ابله شدن. (تاج المصادر زوزنی). گول گردیدن. نه دریافتن از چیزی. گولی. (منتهی الارب). احمقی. سفه. غافلی. عدم فطانت. کندفهمی. نادانی. بلاهت. بلادت: وزیر چون پادشاه را تحریص نماید در کاری که به رفق... تدارک پذیرد برهان حمق و غباوت خویش نموده باشد. (کلیله و دمنه). امیر سیف الدوله دانست که حرکت آن حضرت سبب جهل و غباوت اهل تدبیر و نقصان رشد ناصح و مشیر است. (ترجمه تاریخ یمینی ص 203)
- غباوت
کند ذهنی، غافلی، کند فهمی، نادانی
- غباوت ((غَ وَ))
کند ذهن شدن، ابله شدن، گولی، احمقی، ابلهی
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(بَ وَ)
لغت نامه دهخدا
. بغاوه. طغیان و سرکشی. (ناظم الاطباء). نافرمانی. (آنندراج). و رجوع به بغاوه شود.
- بغاوت کردن، حمله کردن و یورش آوردن. (ناظم الاطباء).
- بغاوت کردن، حمله کردن و یورش آوردن. (ناظم الاطباء).
(لِ بَ)
لغت نامه دهخدا
شهری است در یهودا (یوشع 15:32) که احتمال کلی میرود همان بیت لباوت باشد یا بیت برئی که همان البیره جدید است. (قاموس کتاب مقدس)
(دَجْوْ)
لغت نامه دهخدا
سست خرد گردیدن و سستی و نقصانی خرد. (آنندراج) (منتهی الارب). یقال فیه غبانهٌ، ای ضعف ٌ. (منتهی الارب)
سرکشی، طغیان، عصیان
طفولیت، کودکی، نوباوگی، نوجوانی
متضاد: کهولت
متضاد: کهولت
سرکشی، شورش