- عیطعیط
آوازی است که برنایان به وقت بازی با هم کنند و بی باکان وقت چیرگی بدان خروشند، (منتهی الارب)، رجوع به عیط شود
معنی عیطعیط - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(زَ زَ / عَ زَ عَ زَ)
لغت نامه دهخدا
کلمه ای است مبنی بر فتح که بدان میش را زجر کنند. (ازمنتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
(تَ سَ خْ خی)
لغت نامه دهخدا
زجر کردن و بانگ برزدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). یعاط گفتن گرگ و اسب را یا بیم کردن اهل خود را به رسیدن یا نزدیک شدن دشمن. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا)
(گِ)
لغت نامه دهخدا
شهری به اندلس. صاحب روضات آرد: قال فی القاموس انه کزنبیل بلد بالجزیره الخضراء الاندلیسه... (روضات الجنات ص 65)