معنی تیعیط تیعیط(تَ سَ خْ خی) زجر کردن و بانگ برزدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). یعاط گفتن گرگ و اسب را یا بیم کردن اهل خود را به رسیدن یا نزدیک شدن دشمن. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) لغت نامه دهخدا
