معنی عنثج - جستجوی لغت در جدول جو

عنثج

لغت نامه دهخدا

(عِ)

رسنی است که زیر دلو بزرگ به عراقی می بندند. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). ریسمانی که به ته دول بزرگ می پیوندند و سپس آن را به چنبرۀ آن دول می بندند. (از ناظم الاطباء) ، رسنی باریک که بدان گوشۀ دلو را تا چوب چنبرش بندند. (منتهی الارب) (آنندراج). ریسمانی است باریک که از یکی از گوشه های دلوکوچک تا ’عرقوه’ می بندند. (از اقرب الموارد) ، درد مهره های پشت. (منتهی الارب) (آنندراج). درد صلب و کمر. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، کار. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). کار و امر. (از اقرب الموارد). گویند: عناج فلان الی فلان، یعنی امر فلان به فلان مربوط است و می تواند درآن تصرف کند. (از منتهی الارب) ، ملاک و نظام کار. (از منتهی الارب) (از آنندراج). قوام و نظام کار. (از ناظم الاطباء). ملاک امر. (اقرب الموارد). گویند: هذا عناج أمرک و فلان عناج أمرک، یعنی این ملاک کار تو است یا فلان ملاک کار تو است. (از اقرب الموارد). ج، اءعنجه، عنج. (اقرب الموارد) ، قول لا عناج له، کلام که در آن تأمل و فکر نرفته. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). کلامی که در آن تأمل و فکر نکرده باشند. (ناظم الاطباء)

رسنی است که زیر دلو بزرگ به عراقی می بندند. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). ریسمانی که به ته دول بزرگ می پیوندند و سپس آن را به چنبرۀ آن دول می بندند. (از ناظم الاطباء) ، رسنی باریک که بدان گوشۀ دلو را تا چوب چنبرش بندند. (منتهی الارب) (آنندراج). ریسمانی است باریک که از یکی از گوشه های دلوکوچک تا ’عرقوه’ می بندند. (از اقرب الموارد) ، درد مهره های پشت. (منتهی الارب) (آنندراج). درد صلب و کمر. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، کار. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). کار و امر. (از اقرب الموارد). گویند: عناج فلان الی فلان، یعنی امر فلان به فلان مربوط است و می تواند درآن تصرف کند. (از منتهی الارب) ، ملاک و نظام کار. (از منتهی الارب) (از آنندراج). قوام و نظام کار. (از ناظم الاطباء). ملاک امر. (اقرب الموارد). گویند: هذا عناج أمرک و فلان عناج أمرک، یعنی این ملاک کار تو است یا فلان ملاک کار تو است. (از اقرب الموارد). ج، اءَعنِجَه، عُنُج. (اقرب الموارد) ، قول لا عناج له، کلام که در آن تأمل و فکر نرفته. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). کلامی که در آن تأمل و فکر نکرده باشند. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

عناثج

(عُ ثِ)

بز کوهی درشت اندام. (منتهی الارب). بز کوهی فربه درشت اندام. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، گشن فربه ستبری که در هنگام گشنی حالت فتور در آن پیدا شود و گشنی نتواند. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

عنبج

(عُمْ بُ)

گول و نرم فروهشته گوشت. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء). احمق و نرم. (از اقرب الموارد) ، گران جسم. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). ثقیل. (از اقرب الموارد). عنبوج. رجوع به عنبوج شود

لغت نامه دهخدا

عنجج

(عُ جُ)

ریحان دشتی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). ضیمران که از ریاحین است. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

عنجج

(عَ جَ)

بزرگ و کلان. (ناظم الاطباء) (آنندراج) (منتهی الارب). عظیم. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

عنثه

(عُ ثَ / عَ ثَ / عِثَ)

گیاه خلی ̍ یا نصی خشک، خصوصاً چون کهنه گردد. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (از آنندراج) (از ناظم الاطباء). عنثوه. رجوع به عنثوه شود

لغت نامه دهخدا

منثج

(مِ ثَ)

خرج فلان منثجاً، برآمد ریخ زنان. (منتهی الارب). ریخ زنان برآمد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

عنج

(عَ نَ)

نام جد محمد بن عبدالرحمان که از کبار تبع تابعیان است. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

عنج

(خَ ذَ قَ)

کشیدن سوار، مهار شتر را تا سپسایگی بازگرداند، و آن نوعی از ریاضت شتران است. (از منتهی الارب) (از آنندراج) (از ناظم الاطباء). مهار شتر را کشیدن و او را بر دو پایش بازگردانیدن، و آن از اعمالی است که هنگام ورزش و تعلیم دادن شتر به کار می رود. (از اقرب الموارد) ، عناج بستن دلو را. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). بستن دلو بوسیلۀ عناج. (از اقرب الموارد). رجوع به عناج شود، بستن مهار شتربچه به ساعد وی، و کوتاه کردن آن. و آن برای رام کردن بچه شتر خردسال به کار می رود، جذب کردن و کشیدن. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

عثج

(کَ نَ فَ)

به همه معانی رجوع به عثج شود

لغت نامه دهخدا

نثج

(نِ)

بددل بی خیر. (منتهی الارب) (از آنندراج). جبان و ترسوی بی خیر. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

نثج

(نُ ثُ)

کون ها. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). دبرها. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

نثج

(عَ)

بیرون انداختن کون، آنچه در شکم است. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). بیرون انداختن آنچه در شکم دارد. (از اقرب الموارد). گویند: نثج استه نثجاً، نثج بطنه بالسکین، به دشنه پاره کرد شکم او را. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

عناج

درد پشت درد مهره های پشت، سخن نیاندیشیده، پایه کار بنیاد کار

فرهنگ لغت هوشیار

عنبج

گول، فرو هشته گوشت آویزان گوشت

فرهنگ لغت هوشیار

معنی عنثج - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما