معنی عنبرسرا - جستجوی لغت در جدول جو

عنبرسرا

لغت نامه دهخدا

هنرسرا

آموزشگاهی که در آنجا صنعت و هنر تعلیم داده شود

فرهنگ فارسی عمید

عنبربار

دارای بوی خوش، خوش بو مانند عنبر

فرهنگ فارسی عمید

عنبرسوز

ظرفی که در آن عنبر می سوزاندند، خوش بو، خوش بوکننده

فرهنگ فارسی عمید

عنبرستان

(عَمْ بَ سَ)

دهی است از دهستان طبس بخش صفی آباد شهرستان سبزوار. سکنۀ آن 783 تن. آب آن از رودخانه و قنات و محصول آن غلات، میوه، ابریشم و بنشن است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

گنبدسرا

(گُمْ بَ سَ)

خانه ای که گنبد داشته باشد. خانه ای که بشکل گنبد است. خانه ای که گنبدی ساخته شده:
سوی گنبدسرای غالیه فام
پیش بانوی هند شد بسلام.
نظامی (هفت پیکر ص 147).
آمد از گنبد کبود برون
شد به گنبدسرای صندل گون.
نظامی

لغت نامه دهخدا

عنبربار

(بَ)

مخفف عنبربارنده. معطر و دارای بوی خوش. (ناظم الاطباء) :
عکس خط و خال عنبربار آن مشکین غزال
می کند پرنافه چون صحرای چین آئینه را.
صائب (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

عنبرخری

(عَمْ بَ خَ)

عنبر خریدن. به دست آوردن عنبر:
به عنبرخری نرگس خوابناک
چو کافور تر سر برون زد ز خاک.
نظامی

لغت نامه دهخدا

عنبرستان

(عَمْ بَ رِ)

جای آکنده از عنبر. عنبرسار. عنبرزار:
از تو وقف صبحدم کاکل پریشان ساختن
وز صبا مغزجهانی عنبرستان ساختن.
نورالدین ظهوری (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

عنبرنسارا

(عَمْ بَ نِ)

در تداول عوام، پشکل خر یا ماچه خر. (یادداشت مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

عنبرسرشت

(عَمْ بَ سِ رِ)

که سرشت عنبر دارد. آمیخته به عنبر:
عالم بهشت گشته عنبرسرشت گشته
کاشانه زشت گشته صحرا چو روی حورا.
کسایی.
تو لاله دیدی شمشادپوش و سنبل تاج
بنفشه دیدی عنبرسرشت و مشک آیین.
فرخی.
و هر میوه ای که در بهشت عنبرسرشت هست در آنجا نیکو و لطیف بوده است. (تاریخ بخارا ص 33).
گر از نخل طوبی رسد در بهشت
بهر کوشکی شاخ عنبرسرشت.
نظامی.
پر از حور آراسته چون بهشت
بساط زمین گشته عنبرسرشت.
نظامی.
اباهای نوشین عنبرسرشت.
نظامی