معنی عنبربارس - جستجوی لغت در جدول جو

عنبربارس

لغت نامه دهخدا

زرشک، درختچه ای خاردار با برگ های دندانه دار و کوچک که ریشه، ساقه، میوه و برگهای آن مصرف دارویی دارد، میوۀ خوشه ای، قرمز رنگ و ترش مزۀ این گیاه که به عنوان چاشنی غذا به کار می رود، دارشک، زرک، زراک، سرشک، زارج، امبرباریس، برباریس، زراج، اترار

زِرِشک، درختچه ای خاردار با برگ های دندانه دار و کوچک که ریشه، ساقه، میوه و برگهای آن مصرف دارویی دارد، میوۀ خوشه ای، قرمز رنگ و ترش مزۀ این گیاه که به عنوان چاشنی غذا به کار می رود، دارِشک، زِرِک، زَراک، سِرِشک، زارِج، اَمبَرباریس، بَرباریس، زَراج، اَترار

فرهنگ فارسی عمید

عنبربار

دارای بوی خوش، خوش بو مانند عنبر

فرهنگ فارسی عمید

عنبربار

(بَ)

مخفف عنبربارنده. معطر و دارای بوی خوش. (ناظم الاطباء) :
عکس خط و خال عنبربار آن مشکین غزال
می کند پرنافه چون صحرای چین آئینه را.
صائب (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

انبرباریس

(اَمْ بَ)

زرشک. (از یادداشت مؤلف). امبربارس. امیربارس. (شعوری ج 1 ورق 111الف). بپارسی زرشک خوانند و زارج و زرنگ هم خوانند. بهترین آنست که بغایت خود رسیده باشد. (از اختیارات بدیعی نسخۀ خطی کتاب خانه مؤلف). هو الزرشک و منه مدور احمر سهلی و اسود مستطیل رملی او جبلی و هو اقوی. (قانون ابوعلی سینا مقالۀ 2 از کتاب 2 ص 159)

لغت نامه دهخدا

عنبرغبار

(عَمْ بَ غُ)

باصفا و خوشبوی چنانکه غبار آن بوی عنبر دهد، و صفت هوا باشد:
آسمان دیباسلب گشت و هوا عنبرغبار
گلستان زرین درخت و آدمی سیمین مکان.
فرخی

لغت نامه دهخدا

عنبرسارا

(عَمْ بَ)

عنبرسار. پر از عنبر، خوشبوی ترین عنبرها. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا