معنی علیس در لغت نامه دهخدا

بریانی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). بریانی فربه. (از لسان العرب) (از تاج العروس) (از اقرب الموارد) (از متن اللغه)، گوشت بریان شده در پوست. (ناظم الاطباء) (از لسان العرب) (از تاج العروس) (ازاقرب الموارد) (از متن اللغه)، بریانی پخته شده. (از لسان العرب) (از تاج العروس) (از اقرب الموارد) (از متن اللغه). ج، اَعلاس. (اقرب الموارد)

معنی علیس در لغت نامه دهخدا

نام بطنی است از زرانقه، که آن نیز از تیره های معازبه در یمن باشد. (از تاج العروس، ذیل مادۀ تزرنق) (از معجم قبائل العرب ج 2 ص 819)

معنی علیس - جستجوی لغت در جدول جو

علیس

لغت نامه دهخدا

علیس

لغت نامه دهخدا

آلیس

(دخترانه)

بانوی نجیب زاده، دختر اصیل، خانم با اصل و نسب

فرهنگ نامهای ایرانی

علیم

(پسرانه)

دانا، آگاه، از نامهای خداوند

فرهنگ نامهای ایرانی

علیا

(دخترانه)

رفیع، والا

فرهنگ نامهای ایرانی

علیا

هر مکان مرتفع، جای بلند، سرکوه، آسمان
مقابل سفلیٰ، ویژگی جای بلند، بالا، والا، با ارزش

فرهنگ فارسی عمید

علیه

برضد، به زیان، مخالف

فرهنگ فارسی عمید

علیق

تمشک، میوه ای ترش مزه شبیه شاتوت یا توت فرنگی و به رنگ سرخ مایل به سیاهی که بوتۀ آن خودرو است و در جاهای گرم و مرطوب در جنگل ها و صحراها می روید در بعضی جاها آن را می کارند و تربیت می کنند و میوۀ بهتر و درشت تری از آن به دست می آورند، دارای ویتامین C، قند، اسیدسیتریک و اسیدمالیک بوده و اشتهاآور و ملین و مدر و ضد اسکوربوت است همچنین ترشح عرق را زیاد می کند و برای تصفیۀ خون نافع است، توت سه گل، تلو، توت العلیق، علّیق الجبل، سه گل

تَمِشک، میوه ای ترش مزه شبیه شاتوت یا توت فرنگی و به رنگ سرخ مایل به سیاهی که بوتۀ آن خودرو است و در جاهای گرم و مرطوب در جنگل ها و صحراها می روید در بعضی جاها آن را می کارند و تربیت می کنند و میوۀ بهتر و درشت تری از آن به دست می آورند، دارای ویتامین C، قند، اسیدسیتریک و اسیدمالیک بوده و اشتهاآور و ملین و مدر و ضد اسکوربوت است همچنین ترشح عرق را زیاد می کند و برای تصفیۀ خون نافع است، توتِ سِه گُل، تَلو، توتُ العَلیق، عُلَّیقُ الجَبَل، سِه گُل

فرهنگ فارسی عمید

علیق

خوراک ستور، آنچه چهارپایان می خورند از کاه، جو، بیده و علف

فرهنگ فارسی عمید

علیه

علیّه، بلند مرتبه، با رفعت، دارای شرف

فرهنگ فارسی عمید

علیم

دانا، دانشمند، از نام های خداوند

فرهنگ فارسی عمید

جلیس

هم نشین، هم نشست، هم زانو، همدم

فرهنگ فارسی عمید

علیه

بلند مرتبه، با رفعت، دارای شرف

فرهنگ فارسی عمید

تعلیس

(بَعْوْ)

خورانیدن: ما علسوه، ای ما اطعموه . (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از آنندراج) (از اقرب الموارد) ، سخت شدن بیماری. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، خروش و بانگ کردن مرد. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

خورانیدن: ما علسوه، ای ما اطعموه ُ. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از آنندراج) (از اقرب الموارد) ، سخت شدن بیماری. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، خروش و بانگ کردن مرد. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

سلیس

روان این واژه را آنندراج از غیاث اللغات برگرفته معین با بهره گیری از خیام پور در فرهنگ فارسی می نویسد: (از منابعی که در دست است تنها در معیار اللغه دیده می شود) فرهنگ عربی به فارسی لاروی نیز واژه سلیس را نیاورده است فرانسوی شن

معنی علیس - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما