علاکم (عُ کِ) علکوم. (منتهی الارب). استواراندام و قوی از شتر و جز آن. مذکر و مؤنث در آن یکسان است. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). ج، علاکم ادامه... عُلکوم. (منتهی الارب). استواراندام و قوی از شتر و جز آن. مذکر و مؤنث در آن یکسان است. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). ج، عَلاکم لغت نامه دهخدا
علاکم (عَ کِ) جمع واژۀ علاکم. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) ادامه... جَمعِ واژۀ عُلاکم. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) لغت نامه دهخدا