معنی عطربیزی - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

عطربیزنده، آنچه بوی خوش پراکنده می سازد

(بَ)

عطربیزنده. عطرپاش. (فرهنگ فارسی معین). عطرافشان

(عِ)

سوزاندن عطر تا بوی آن برآید و پراکنده شود. پراکندن عطر:
و آن تنگ دهان تنگ روزی
چون عود و شکر به عطرسوزی.
نظامی

(عِ)

عطاره. (از منتهی الارب). ساختن عطر. عطر و خوشبوی ساختن و با آن دمسازی کردن:
تا شب آنجا نشاط و بازی کرد
عودسوزی و عطرسازی کرد.
نظامی

(عِ)

خوشبویی. معطری. (فرهنگ فارسی معین)

(عَ رَ)

الدکتور ابراهیم یوسف. او راست: حل العقده بملخص الافادهفی انتاج الاولاد حسب الاراده. (معجم المطبوعات ج 2)

(سَ)

عطرریزنده. عطرپاش:
نباشد صراحی چرا عطرریز
که کام و زبان گشت خمیازه خیز.
نورالدین ظهوری (از آنندراج)

عطر پاشی

عطر پاش ریاحین عطر بیز

((عَ طْ))

آن چه که بوی خوش می پراکند

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما