- عشرون
بیست، عدد بیست
معنی عشرون - جستجوی لغت در جدول جو
- عشرون (عِ)
نام جایگاهی است در عینه. (از معجم البلدان)
- عشرون (عِ)
بیست. (منتهی الارب) (دهار). اسم است مر عدد بیست را، و مذکر و مؤنث در وی یکسان است. (ناظم الاطباء). درحال رفع با واو و در حال نصب و جر با یاء می آید، و در حال اضافه جایز است نون آن حذف شود از جهت شباهت به نون جمع، و گفته شود عشرو زید، و عشری زید (با قلب واو آن به یاء و ادغام دو یاء). (از اقرب الموارد). از اعداد عقود اصلی و ترتیبی است در حالت رفعی، و در فارسی رعایت این حالت نگردد: اًن یکن منکم عشرون صابرون یغلبوا مائتین (قرآن 65/8) ، اگر از شما بیست تن شکیبا باشند بر دویست تن فائق آیند.
- عشرون ألفاً، بیست هزار. (دهار)
- عشرون ألفاً، بیست هزار. (دهار)
- عشرون
بیست بیست (20) (در عربی در حالت رفعی آید ولی در فارسی این قاعده نکنند)
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اِ نا نِ وَ عِ نَ اَ فَنْ)
لغت نامه دهخدا
بیست ودوهزار، دو مرد، دوشنبه.
- ثانی اثنین، دومین از دو تن. تالی تلو:
ثانی اثنین اذ هما فی الغار اوست.
عطار
- ثانی اثنین، دومین از دو تن. تالی تلو:
ثانی اثنین اذ هما فی الغار اوست.
عطار
(اَ حَ دَ وَ عِ)
لغت نامه دهخدا
احد و عشرین. بیست ویک، بازایستادن زن از زینت، جامۀ سوگ بپوشیدن. (منتهی الارب) (تاج المصادر) ، احداد نظر، تیز نگرستن. (زوزنی). تیز نگریستن. (تاج المصادر) ، تیز کردن کارد و امثال آن بسنگ و سوهان. (منتهی الارب). تحدید
(عِ)
لغت نامه دهخدا
بیست. از اعداد عقود اصلی و ترتیبی، در حالت نصب و جر، که در زبان فارسی رعایت این حالت نشود. رجوع به عشرون شود:
سقراط اگر به رجعت بازآید
عشری گمان بریش ز عشرینم.
ناصرخسرو.
بر در تسعین کنند جنگ شبانروز
درگه عشرین ز جنگ هر دو معاف است.
خاقانی.
از در عشرین کتابش خواندمی
وز ره تسعین حسابش کردمی.
خاقانی
سقراط اگر به رجعت بازآید
عشری گمان بریش ز عشرینم.
ناصرخسرو.
بر در تسعین کنند جنگ شبانروز
درگه عشرین ز جنگ هر دو معاف است.
خاقانی.
از در عشرین کتابش خواندمی
وز ره تسعین حسابش کردمی.
خاقانی
(عَ)
لغت نامه دهخدا
ستور کفیده و موی رفته دست و پا. و اسب ’عرون’زده. (منتهی الارب). ستور کفیده دست و پای و موی رفته. اسب ’عرنه’زده. (ناظم الاطباء). دابه که به بیماری ’عران’ دچار شده باشد. (از اقرب الموارد). و رجوع به عرن شود
(اَ شِ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ اشر. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) ، اشعّ الزرع، خوشه برآورد آن کشت. (منتهی الارب) ، اخرج شعاعه. (اقرب الموارد) ، اشعّ السنبل، پر شد دانه های آن خوشه. (منتهی الارب) ، اکتنز حبه. (اقرب الموارد) ، اشعت الشمس، نور گسترانید آفتاب. (منتهی الارب) ، نشرت شعاعها. (اقرب الموارد)
بیست بستم بیستم بیست (20) (در عربی در حالت رفعی و جری آید ولی در فارسی مراعات این قاعده نکنند)
