- عریف
دانا، شناسنده، آشنا به چیزی، نقیب، کارگزار قوم
معنی عریف - جستجوی لغت در جدول جو
- عریف (عُرَ)
ابن ادهم. محدث بود. (از منتهی الارب). محدّث در اصطلاح علم حدیث، به شخصی گفته می شود که احادیث پیامبر اسلام (ص) را روایت، حفظ، بررسی و نقل می کند. این فرد معمولاً با دقت فراوان، سلسله اسناد را بررسی می کند تا از صحت روایت اطمینان حاصل شود. محدثان نقش بسیار مهمی در ثبت و حفظ سنت نبوی ایفا کرده اند و بدون تلاش های آنان، منابع اصلی دین اسلام دچار تحریف می شد.
ابن ابد. در قبیلۀ حضرموت است. (از منتهی الارب)
ابن جشم. شاعر فارسی است. (منتهی الارب)
ابن ابد. در قبیلۀ حضرموت است. (از منتهی الارب)
ابن جشم. شاعر فارسی است. (منتهی الارب)
- عریف (عَ)
دانا و شناسنده. (منتهی الارب). عالم به چیزی. (از اقرب الموارد) ، آنکه بشناسد یاران خود را. (منتهی الارب). کسی که اصحاب و یاران خود را بشناسد. (از اقرب الموارد) ، کارگزار قوم، و آن پایین تر از رئیس است. و یا رئیس قوم، زیرا بدان شناخته شده است. و در حدیث ’العرفاء فی النار’ منظور عرفا و رؤسائی است که قصور می کنند و آنچه جایزنباشد مرتکب می شوند. (از منتهی الارب). مهتر مردمان. (زمخشری). قیم و کارگزار کارهای قوم که در آن امر مشهورشده و شناخته باشد. و گویند بمعنی نقیب است که آن پایین تر از رئیس باشد. و گویند عریف رئیس است بر نفیر، و منکب رئیس پنج عریف است، آنگاه امیر است که بالاتر از همه اینها باشد. و از آن جمله است عریف در مکتبها، و او پسری است که مراقبت سایر بچه های مکتب را بعهده دارد. (از اقرب الموارد). ج، عرفاء. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) : فقال یا فلان لسنا نأکل من طعامک فانک عریف تأکل السحت. (الکنی للدولابی). دیگر آنکه ما را عریف کرده آید که ودیعتی از اینجانب یا نامزد یکی از فرزندان سلطان شود. (تاریخ بیهقی ص 518). عرافه، عریف گردیدن. (منتهی الارب)
- عریف
دانا و شناسنده، عالم به چیزی
- عریف ((عَ))
شناسنده، عارف، کارگزار قوم، جمع عرفاء
- عریف
عارف، شناسا، آشنا
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
معرفی کردن، شناساندن، حقیقت امری یا مطلبی را برای کسی بیان کردن، آگاهانیدن، فهماندن
((تَ))
فرهنگ فارسی معین
معرفی کردن، حقیقت چیزی را بیان کردن، ستایش کردن، تمجید کردن، بازگو کردن، نقل کردن، معرفه بودن (دستور)
تحسین، قدردانی، ستایش، تعریف