معنی عرجون - جستجوی لغت در جدول جو

عرجون

لغت نامه دهخدا

عرجون

فرهنگ لغت هوشیار

عرجون

تصویری از عرجون — تصویر عرجون

فرهنگ فارسی معین

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از مرجون — تصویر مرجون

(دخترانه)

گل میشه بهار

فرهنگ نامهای ایرانی

(عِ جَ)

گروه. (منتهی الارب) (آنندراج). گروه و جماعت. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(عُ)

گیاهی است، یا آن سماروغ سپید است. (منتهی الارب). سماروغ سپید یا گیاهی دیگر. (ناظم الاطباء). فطر است. (مخزن الادویه). فطر (ف / ف ) که نوعی است از قارچ و سماروغ. (از اقرب الموارد). ج، عراهین. (اقرب الموارد) (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(حُ)

لنگان رفتگی. (منتهی الارب) (آنندراج). مشی اعرج. (از اقرب الموارد). رفتار بلنگی. لنگان رفتن. (یادداشت مؤلف). قزلان. (تاج المصادر بیهقی). لنگیدن به لنگی خلقی. عرج. (ناظم الاطباء). رجوع به عرج شود

لغت نامه دهخدا

(عُ)

جمع واژۀ أعرج. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (آنندراج) (ناظم الاطباء). رجوع به اعرج و عرج شود، جمع واژۀ عارج. پوشیده. (آنندراج). رجوع به عارج شود

لغت نامه دهخدا

(عُ)

شاخ کژ نخل. (منتهی الارب) (آنندراج). عرجدّ. (اقرب الموارد) ، آنچه از انگور مانند اژخ برآید. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). اول آنچه از انگور برآید مانند اژخ. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(عُ)

شترمادۀ درشت تندار. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

نباتی است که برگ آن شبیه به برگ شقایق النعمان است و شکافته و طولانی. و بیخ آن مستدیر و آن را میخورند. و صنف دیگر نیز می شود و شاخه های آن باریک و برگ آن شبیه به برگ ملوخیاء، و در اطراف شاخه های آن چیزی برآمده شبیه به سر مرغی و منقار آن. و این در طب غیر ممد و بلکه در صناعت دیگر است. (مخزن الادویه)

نباتی است که برگ آن شبیه به برگ شقایق النعمان است و شکافته و طولانی. و بیخ آن مستدیر و آن را میخورند. و صنف دیگر نیز می شود و شاخه های آن باریک و برگ آن شبیه به برگ ملوخیاء، و در اطراف شاخه های آن چیزی برآمده شبیه به سر مرغی و منقار آن. و این در طب غیر ممد و بلکه در صناعت دیگر است. (مخزن الادویه)

لغت نامه دهخدا

(عُ)

شترمادۀ درشت استواراندام. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(عُ)

ربون. عربون. عربان. (منتهی الارب). بیعانه. ربون. رجوع به ربون و زبون شود

لغت نامه دهخدا

(زَ)

زرگون. زرقون. سرنج. اسرنج. سلیقون. سندوقس. اسرب محروق. اسفیداج محروق. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). رنگی است که نقاشان بکار برند. رجوع به سرنج شود

لغت نامه دهخدا

(فِ جَ)

پشت خار ستور. فرجول. رجوع به فرجول شود

لغت نامه دهخدا

(عَ رِ)

جمع واژۀ عرک. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به عرک شود

لغت نامه دهخدا

(سَ)

ابن منصور بن الرومی. در زمان حکومت معاویه بن ابی سفیان و یزید بن معاویه متقلد وزارت بود. (دستورالوزراء ص 20). رجوع به صبح الاعشی ج 1 ص 40 و مجمل التواریخ ص 297 و 299 و تاریخ اسلام چ دانشگاه ص 153 و 155 شود

لغت نامه دهخدا

(عُ)

شتر بسیارگوشت. (از اقرب الموارد) ، ماده شتر سخت و توانا. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(مَ)

همیشه بهار. (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

(عَ)

ستور کفیده و موی رفته دست و پا. و اسب ’عرون’زده. (منتهی الارب). ستور کفیده دست و پای و موی رفته. اسب ’عرنه’زده. (ناظم الاطباء). دابه که به بیماری ’عران’ دچار شده باشد. (از اقرب الموارد). و رجوع به عرن شود

لغت نامه دهخدا

(تَ قَنْ نی)

اقامت کردن به جایی. (منتهی الارب). اقامت نمودن در جایی. (ناظم الاطباء) (از آنندراج). ایستادن به جایی. (تاج المصادر بیهقی). اقامت کردن در جایی. (از اقرب الموارد) ، الفت گرفتن و خوگر شدن شتران و جز آنها (از باب نصر و سمع و کرم). (از ناظم الاطباء). خو کردن شتر و غیر آن به خانه. (از اقرب الموارد) ، بازایستادن شتر از چرا. (آنندراج). (لازم و متعدی). (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، حبس کردن کسی ستور خود را و بد کردن علف آن را تا لاغر گردد. (لازم و متعدی). (ناظم الاطباء). حبس کردن کسی شتر را به علف در منزل، شرم نمودن و حیا کردن از کسی. (از اقرب الموارد)

اقامت کردن به جایی. (منتهی الارب). اقامت نمودن در جایی. (ناظم الاطباء) (از آنندراج). ایستادن به جایی. (تاج المصادر بیهقی). اقامت کردن در جایی. (از اقرب الموارد) ، الفت گرفتن و خوگر شدن شتران و جز آنها (از باب نصر و سمع و کرم). (از ناظم الاطباء). خو کردن شتر و غیر آن به خانه. (از اقرب الموارد) ، بازایستادن شتر از چرا. (آنندراج). (لازم و متعدی). (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، حبس کردن کسی ستور خود را و بد کردن علف آن را تا لاغر گردد. (لازم و متعدی). (ناظم الاطباء). حبس کردن کسی شتر را به علف در منزل، شرم نمودن و حیا کردن از کسی. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(عَ رَ)

گیاهی است که بدان پوست پیرایند. (ناظم الاطباء). عرتن. رجوع به عرتن شود

لغت نامه دهخدا

تصویری از رجون — تصویر رجون

رخت افکندن (اقامت کردن)، شرم داشتن

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از مرجون — تصویر مرجون

همیشه بهار

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از عرهون — تصویر عرهون

ژوبلک غارچ از گیاهان

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از عربون — تصویر عربون

پارسی تازی گشته آرمون ربون پیشمزد پیش پرداخت

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از عرجان — تصویر عرجان

لنگان رفتن، جمع عارج، پوشیدگان نبود گان

فرهنگ لغت هوشیار

پارسی تازی گشته زرگون شاخه های تاک، سرخ زرینه، می، آب باران در گودی سنگ برنگ زر زرد فام طلایی زریون، درخت انگور (مو) زرجون، آب باران جمع شده بر روی صخره ها و قطعه سنگهای عظیم کوهها که بر اثر حل مواد معدنی موجود در سنگها برنگ نارنجی یا زرد درمیاید، شراب باده، زرقون

پارسی تازی گشته زرگون شاخه های تاک، سرخ زرینه، می، آب باران در گودی سنگ برنگ زر زرد فام طلایی زریون، درخت انگور (مو) زرجون، آب باران جمع شده بر روی صخره ها و قطعه سنگهای عظیم کوهها که بر اثر حل مواد معدنی موجود در سنگها برنگ نارنجی یا زرد درمیاید، شراب باده، زرقون

فرهنگ لغت هوشیار

بیکارگی و سرگشتگی

فرهنگ گویش مازندرانی

ردیف، ردیف شده

فرهنگ گویش مازندرانی