معنی عاهات در فرهنگ فارسی عمید

عاهت ها، چیزهایی که چیزی را تباه ها و فاسد می کند، آفت ها، بلاها، جمعِ واژۀ عاهت

معنی عاهات در لغت نامه دهخدا

آفتهاو سختیها، (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

معنی عاهات در فرهنگ لغت هوشیار

جمع عاهه، سختی ها گزند ها آسیب ها تباهی ها جمع عاهه آفتها سختی ها

معنی عاهات - جستجوی لغت در جدول جو

عاهات

فرهنگ فارسی عمید

عاهات

لغت نامه دهخدا

عاهات

فرهنگ لغت هوشیار

عادات

عادت ها، خلق ها و خوی ها، اعتیاد مثلاً عادت به مصرف الکل، کارهایی که انسان به آن خو می گیرد و در وقت معیّن انجام می دهد، جمع واژۀ عادت

فرهنگ فارسی عمید

عاهت

آنچه چیزی را تباه و فاسد می کند، آفت، بلا

فرهنگ فارسی عمید

ماهات

مراد از ماهات ماه بصره و ماه کوفه است، ماهان، (از حاشیۀ مجمل التواریخ و القصص ص 94)، ماه کوفه، نهاوند و ماه بصره، دینورباشد و بسا که ’ماه سبذان’ را به آن دو افزایند و جمله را ماهات نامند، (از الجماهر ص 205) :
همه بوم ماهات جای مهان
هم از قهستان تا در اصفهان،
اسدی،
بعد از مدتی اردشیر بن ساسان خروج کرد و پادشاه زمین عراقین و ماهات، ماه نهاوند و ماه بسطام و ماه سبذان اردوان بود، (تاریخ طبرستان)، و رجوع به ماه و ماهان شود

لغت نامه دهخدا

عزهات

(عِ)

سست و ناتوان در آرامش با زنان. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). سست، یعنی کسی که قوت باه او زایل شده باشد. (غیاث اللغات) (آنندراج). عزهاه. عزه (ع زه / ع زه ) . رجوع به عزه شود

لغت نامه دهخدا

عانات

جمع واژۀ عانه، رجوع به عانه شود

لغت نامه دهخدا

عاهرات

(هَِ)

جمع واژۀ عاهره

لغت نامه دهخدا

عادات

جمع واژۀ عاده، رجوع به عادت و عاده شود:
در این دخمه خفته ست شداد و عاد
کزو رنگ و رونق گرفت این سواد،
نظامی،
برانداختم دخمۀ عاد را
گشادم در قصر شداد را،
نظامی،
و رجوع به عاد شود

لغت نامه دهخدا