جدول جو
جدول جو

معنی عاجنه - جستجوی لغت در جدول جو

عاجنه
(جِ نَ)
عاجنه المکان، میانۀ جای. (منتهی الارب). وسط مکان
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از عاجله
تصویر عاجله
عاجل، کنایه از دنیا، این جهان
فرهنگ فارسی عمید
تصویری از اجنه
تصویر اجنه
جنّ ها، جمع واژۀ جنّ
جنین ها، نوزادان، جمع واژۀ جنین
فرهنگ فارسی عمید
تصویری از عانه
تصویر عانه
رستنگاه مو در زیر ناف، زهار
فرهنگ فارسی عمید
(هَِ نَ)
یک شاخه خرمابن که نزدیک تنه باشد. (ناظم الاطباء)
لغت نامه دهخدا
(عَ جِ نَ)
مؤنث عجن، ناقۀ آماسیده فرج. (منتهی الارب) ، ناقۀ فربه بسیارگوشت. رجوع به عجن شود
لغت نامه دهخدا
(نَ)
خر ماده. گلۀ خر. گلۀ گورخر. (از المنجد) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، موی زهار. (منتهی الارب) (آنندراج). بانه و پشت زهار. رنبه در تداول عامه. ج، عون.
- استخوان عانه، استخوان پشت زهار. (ناظم الاطباء)
لغت نامه دهخدا
(هَِ)
دهی است بر فرات و او را قلعۀ محکمی است و ابن الجهم العانی منسوب بدانجاست. (از معجم البلدان). چند ستارۀروشن است در پایین سعود. (منتهی الارب) (آنندراج)
لغت نامه دهخدا
(جِ)
ناقه ای که بچه در شکمش قرار نگیرد، پیری که از ضعف تکیه بر زمین کرده برخیزد. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (آنندراج)
لغت نامه دهخدا
(اَ جِنْ نَ)
جمع واژۀ جنین
لغت نامه دهخدا
(اَ/اِ/اُ نَ)
تندی رخساره. وجنه. طرف بالای روی که بلند برآمده نهاده است
لغت نامه دهخدا
(جِ نَ)
مؤنث هاجن. رجوع به هاجن شود، خرمابنی که در کوچکی بار دهد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). نخله ای که اول بار آورد و نوباوه نماید. (منتهی الارب) (آنندراج)
لغت نامه دهخدا
(حُ)
نگار کردن جامه را به نگار عرجون. (منتهی الارب) (آنندراج) (ازلسان العرب). صورتهای عرجون در جامه تصویر کردن. (از اقرب الموارد) ، زدن کسی را به عرجون. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) ، آلودن و طلا نمودن به خون یا به زعفران یا خضاب کردن. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد)
لغت نامه دهخدا
(طِ نَ)
لنگرگاهی است در بحر یمن. (منتهی الارب)
لغت نامه دهخدا
(رِ نَ)
دور. دیار عارنه، دیار دور. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)
لغت نامه دهخدا
(جِ لَ)
مؤنث عاجل. رجوع به عاجل شود
لغت نامه دهخدا
(جِ نَ)
راه وادی، راه اعلای وادی، وادی درخت ناک. ج، شواجن. (منتهی الارب)
لغت نامه دهخدا
(طِ نَ)
مؤنث عاطن. شتران سیراب فروخفته در خوابگاه. (اقرب الموارد) (آنندراج). و رجوع به عاطن شود
لغت نامه دهخدا
(جَنْ نَ)
شهرکی است در افریقا، بین آن و تنس یک منزل و بین آن وسوق ابراهیم نیز یک منزل راه است. (معجم البلدان). رجوع به مراصدالاطلاع ص 90 و قاموس الاعلام ترکی شود
لغت نامه دهخدا
(جِ نَ)
تأنیث داجن، باران نیکوبارندۀ بلافصل. (منتهی الارب). باران پیوسته، گوسپند و کبوتر که اهلی باشد. کبوتر دست آموز. (ناظم الاطباء)
لغت نامه دهخدا
(اَ جِ نَ)
جمع واژۀ عجان، بمعنی گردن و سرین و جز آن. (از منتهی الارب)
لغت نامه دهخدا
تصویری از عاجمه
تصویر عاجمه
دندان
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از ساجنه
تصویر ساجنه
تندابه رو
فرهنگ لغت هوشیار
جمع جنین، زه ها (جنین زه) رمن نادرست از جنی رمن درست جنه است پریان در عربی، جمع جنین و در تداول فارسی زبانان بغلط، جمع جن است و معنی پریان از آن اراده میشود. توضیح (جن) خود اسم جمع و مفرد آن جنی بزیادت یاء مشدد است
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از عاجن
تصویر عاجن
سست زهدان، زمینگیر
فرهنگ لغت هوشیار
بانه برمگان موی زهار، ماچه خر، گله گاو، گله گورخر، دنبه موی زهار، پشت زهار دنبه. یا استخوان عانه. استخوان پشت زهار. یا موی عانه. موی زهار
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از داجنه
تصویر داجنه
پرنده خانگی، رگبار، ابر پر باران
فرهنگ لغت هوشیار
مونث عاجل نا پایدار، جهان خاکی مونث عاجل، ناپایدار فانی، جهان خاکی این دنیا. یا حیات عاجله. زندگانی ناپایدار عمر فانی
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از اجنه
تصویر اجنه
((اَ جِ نُِ))
در عربی جمع جنین و در فارسی به غلط جمع جن گویند
فرهنگ فارسی معین
تصویری از عانه
تصویر عانه
((نَ یا نِ))
موی زهار، پشت زهار، دنبه
فرهنگ فارسی معین
جن و پری
فرهنگ گویش مازندرانی