معنی طیالسی در لغت نامه دهخدا

ابوداود سلیمان بن داود بن الجارود الطیالسی. اصل وی از فارس بود ولی در بصره اقامت گزید. پدر وی از موالی قریش و مادر وی نیز بنده ای بود بنی نصر بن معویه را. وی از شعبه و ثوری و هشام و ستوائی و همام بن یحیی و زیاد بن یزید و ابوعوانه و غیر آنان و نیز از اهل عراق روایت کرده. او را مسندی است که از صحابه گرد آورده است. ولادتش بسال 133 و وفات وی بسال 203 هجری قمری در ماه ربیع الاول بوده است. (سمعانی)

معنی طیالسی در لغت نامه دهخدا

سمعانی در انساب آورده است: این نسبت به طیالسه است و آن جامه ای است که بالای عمامه باشد. (از انساب سمعانی)

معنی طیالسی - جستجوی لغت در جدول جو

طیالسی

لغت نامه دهخدا

طیالسی

لغت نامه دهخدا

لیالی

(دخترانه)

شبها

فرهنگ نامهای ایرانی

لیالی

لیل ها، شب ها، جمع واژۀ لیل

فرهنگ فارسی عمید

بطیالسیر

آنکه به آهستگی برود، کندرو

فرهنگ فارسی عمید

قیاسی

آنچه به حسب قیاس باشد، امری یا مطلبی که از روی قیاس استنباط شود

فرهنگ فارسی عمید

سیاسی

مربوط به سیاست، کسی که به کارهای سیاسی بپردازد و سیاست را پیشۀ خود سازد

فرهنگ فارسی عمید

طالبی

میوه ای کروی شکل و شبیه خربزه با پوست زرد و خط های سبز که از صیفی جات است، بوتۀ علفی این میوه

فرهنگ فارسی عمید

طنافسی

(طَ فِ)

سمعانی آرد: این کلمه نسبت به طنفسه است و سه برادر بدان منسوبند:
1- ابوحفص عمر بن عبید بن ابی امیه طنافسی حنفی کوفی. وی از ابواسحاق سبعی و سماک بن حرب روایت دارد و اسحاق بن ابراهیم و اهل عراق از وی روایت کرده اند. عمر بسال 187 هجری قمری درگذشته است.
2- ابوعبدالله محمد بن ابی عبید بن ابی امیه موسوم به عبدالرحمن ایادی طنافسی کوفی احدب مولی ابوحنیفه برادر عمرو یعلی. وی از هشام بن عروه و محمد بن اسحاق بن یسار و سلیمان اعمش و عبدالله بن عمر و مسعربن کدام (کذا) و اسماعیل بن ابی خالد ودیگران سماع کرده است.
3- ابویوسف یعلی بن عبید بن ابی امیه طنافسی ایادی حنفی کوفی. از ثقات بوده است. وی از اعمش و اسماعیل بن ابی خالد و عبدالملک بن ابی سلیمان روایت کرده است و محمد بن عبدالله بن نمیر و ابوبکر و عثمان بن ابی شیبه از او روایت دارند. رجوع به انساب سمعانی برگ 371 ب و برگ 372 الف شود
محدث است. ابوسهل ویزداذ از وی و وی از منکدربن محمد روایت کند. رجوع به عیون الاخبار ج 1 ص 44 و ج 2 ص 231 و 304 شود

لغت نامه دهخدا

میالسگ

(لِ)

نام زرشگ در رامسر. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

طرابلسی

(طَ بُ لُ)

القاضی سعدالدین عزالمؤمنین ابوالقاسم عبدالعزیز بن تحریربن عبدالعزیز بن البراج. رجوع به ابن برّاج شود

لغت نامه دهخدا

طرالوی

و اندر دریای هند از جزیره های آباد و بیران هزار و سیصد و هفتاد جزیره است ویکی عظیم تر است که آنرا طرالوی خوانند. سه هزار میل است با قصی بحر، برابر زمین هندوان از ناحیت شرق، و آنجا کوههای عظیم و نهرهای بسیار است که از آنجا یاقوت سرخ و دیگر لونها بیرون آید و جوهرها نیکو و پیرامون آن نوزده جزیره است وشهرها و سراندیب و کوه راهون که آدم علیه السلام از بهشت بر آنجا افتاد. (مجمل التواریخ و القصص ص 471)

لغت نامه دهخدا

طیالسه

(طَ لِ سَ)

جمع واژۀ طیلسان. (منتهی الارب) (آنندراج). رجوع به طیلسان شود

لغت نامه دهخدا

طرابلسی

(طَ بُ لُ)

السید محمد بن ابراهیم الحسینی الطرابلسی. او راست: تفسیر الحسینی که جزء اول آن به آخر سورۀ بقره پایان یافته، و در طرابلس شام بسال 1332 هجری قمری چاپ شده است. (معجم المطبوعات ج 1 ستون 774)
الشیخ عبدالغنی الفاروقی الطرابلسی. او راست: اشراق الانوار فی اطلاق العذار. این کتاب در ادب است که بسال 1268 هجری قمری تألیف وطبع هم شده است. (معجم المطبوعات ج 2 ستون 1287)

لغت نامه دهخدا

طالبی

واژه پارسی است و باید تالبی باشد چنان که تالکی نیز در پارسی پیشینه دارد که برابر با گشنیز کوهی است تالبی گونه ای خربزه پیشرس که گرد است و مرغانه ای نام دیگر آن در پارسی خرچکوک و خروک است وابسته به علی ابن ابی طالب علیه السلام منسوب به ابی طالب ساداتی که از نسل امیر المومنین علی ع یا از نسل برادران آن جضرت جعفر و عقیل باشند، علوی سید، جمع طالبیون طالبیین، قسمی خربزه پیش رس شیرین و لطیف که درون آن سبز است

فرهنگ لغت هوشیار

ایالتی

جمع یوم، روزها روزگاران

فرهنگ لغت هوشیار

طرابلسی

منسوب به طرابلس از مردم طرابلس

فرهنگ لغت هوشیار

لیالی

شبها

فرهنگ لغت هوشیار

کیالی

عمل و شغل کیال، دستمزدی که بوزن کننده محصول پردازند

فرهنگ لغت هوشیار

قیاسی

دستوری، سنجشی منسوب به قیاس آنچه از روی قیاس به دست آید مقابل استقرائی سماعی

فرهنگ لغت هوشیار

طیاری

تریاک مالی تریاک مالی

فرهنگ لغت هوشیار

طبالی

شغل و عمل طبال تبیره زنی طبل نوازی

فرهنگ لغت هوشیار

طالشی

نادرست نویسی تالشی منسوب به طالش از مردم طالش، لهجه مردم طالش

فرهنگ لغت هوشیار

طاوسی

منسوب به طاوس، سبز زرین سبز دینار گون، آن که بچند رنگ زند، نوعی جامه رنگین، نوعی مروارید که سفیدی او با سیاهی و سبزی و سرخی ممزوج بود، نوعی یاقوت طاوسی رنگ، گیاهی است از تیر پروانه واران که به صورت درختچه ایست که ارتفاعش به حدود 5، 1 تا 2 متر می رسد و غالبا در کنار جاده ها و اراضی سیلیسی و بایر اروپای مرکزی و آسیای صغیر و ایران می روید. این گیاه ساقه های متعدد و فراوان دارد. شاخه های جوان آن زاویه دار و بی کرک و برنگ سبز می باشد، گلهایش بزرگ و مجتمع و برنگ زرد طلایی است. میوه اش به شکل نیام و پوشیده از کرکهای بلند است. طاوسی به علت گلهای زیبا و معطری که دارد به عنوان زینتی در باغچه ها و اکثر باغهای ایران کشت می شود. برگهای آن کم است به طوری که ظاهرا گیاه عاری از برگ به نظر می رسد. گلهای طاوسی از لحاظ شکل شبیه گلهای درخت اقاقیا ولی زرد رنگ است. از شاخه های طاوسی می توان الیافی جدا کرد و از آن طناب یا پارچه های ضخیم بافت رتم ست الخدیجه ست خدیجه طاووس اسپانیایی طاووسان. توضیح از گونه های اسپارتئین را یک آلکالوئید مقوی قلب است استخراج می کنند. یا طاوس اسپانیایی. طاوسی. یا طاوسی پا کوتاه. طاوسی رنگ. یا طاوسی رنگ. گونه ای طاوسی که به صورت درختچه ایست با شاخه راست که برگ و دانه آن دارای اثر دارویی است. برگهای این گیاه بیضی شکل و نوک تیز و کناره هاو سطح تحتانی آن از کرکهای ریز و کوتاه پوشیده شده است. در برگ و دانه آن آلکالوئیدهایی به نام لوئتین و ژینستئین و گلوکزیدی بنام ژنیستوزید وجود دارد. برگ و دانه گیاه مذکور دارای اثر مسهلی است و آن در ایران در جنگلهای قره داغ به فراوانی می روید طاوسی پا کوتاه جنسات الصباغین. یا طاوسی سفید. گونه ای طاوسی که دارای گلهای سفید است. یا طاوسی صحرایی. گونه ای طاوسی که به صورت درختچه ایست به ارتفاع 5، 1 تا 2 متر که غالبا در کنار جاده ها و اراضی سیلیسی و بایر اروپای مرکزی و فرانسه و دیگر دارای ساقه های متعدد و بی کرک و سبز رنگ می باشد، برگهایش 1 تا 3 برگچه دارد و گلهایش زرد رنگ است. گیاه مذکور تقریبا دارای 150 گونه است و مخصوصا از گونه های این طاوسی است که اسپارتئین را استخراج می کنند رتم رتم صحرایی گل طاوسی طاوسی

فرهنگ لغت هوشیار