معنی طنطان - جستجوی لغت در جدول جو

طنطان

لغت نامه دهخدا

طنان

(دخترانه)

پرطنین، بلندآوازه، مشهور

فرهنگ نامهای ایرانی

طنان

پرطنین، آهنگین، شیوا، بلندآوازه، مشهور

فرهنگ فارسی عمید

طفطان

(طَ)

به عربی اطراف شجر است. (فهرست مخزن الادویه). ظاهراً مصحف طفطاف است

لغت نامه دهخدا

طرطان

(طَ)

کرم خاکی. الحیوانات المتولده فی الارض من قبل خمج او عفونه مثل الدود. این کلمه بر حسب گفتۀ سیمونه مأخوذ از کلمه لاتینی تردینس است که جمع آن تردو میباشد. (دزی ج 2 ص 36)

لغت نامه دهخدا

طیطان

گندنای بری است، (منتهی الارب) (آنندراج)، نباتیست، (مهذب الاسماء)، طیطانه، یکی، (منتهی الارب) (آنندراج)، کراث بری است، (فهرست مخزن الادویه)، ترۀ صحرائی، به لغت سریانی گندنای صحرائی را گویند، (برهان) (اختیارات)، کراث البر

لغت نامه دهخدا

طنان

(طِ)

جمع واژۀ طن. (منتهی الارب). رجوع به طن شود

لغت نامه دهخدا

طنان

(طَنْ نا)

بلندآوازه: لفلان ذکرها طنان، ای مشهور. (ذیل اقرب الموارد) :
بروزگار تو شادم اگرچه محرومم
از آن بزرگی طنان و طلعت وضاح.
مسعودسعد

لغت نامه دهخدا

طنان

(طَ)

از اعیان قراء مصر نزدیک فسطاط، دارای بستانهای بسیار. محصول آن ده هزار دینار است به هر سالی. (معجم البلدان)