معنی طنبورانی - جستجوی لغت در جدول جو

طنبورانی(طَمْ / طُمْ نی ی)

لغت نامه دهخدا

بورانی

غذایی که از اسفناج یا بادمجان، ماست و سیر تهیه می شود

فرهنگ فارسی عمید

طنبوری

طنبورزن، طنبورنواز

فرهنگ فارسی عمید

منجورانی

(مَ)

منسوب است به منجوران از قرای بلخ. (از الانساب سمعانی). رجوع به مدخل قبل شود

لغت نامه دهخدا

انبوران

شهرکیست بحدود نوبنجان (در فارس) و از آنجا چندی از اهل فضل خاسته اند، هوایش معتدل است و آب روان دارد. (نزههالقلوب چ دبیرسیاقی ص 152) (از فارسنامۀ ابن البلخی ص 143) ،
{{اسم خاص}} نام سورۀ بیست و یکم قرآن مجید، مکی، دارای 112 آیه. نخستین آیه اش اینست: اقترب للناس حسابهم و هم فی غفله معرضون

شهرکیست بحدود نوبنجان (در فارس) و از آنجا چندی از اهل فضل خاسته اند، هوایش معتدل است و آب روان دارد. (نزههالقلوب چ دبیرسیاقی ص 152) (از فارسنامۀ ابن البلخی ص 143) ،
{{اِسمِ خاص}} نام سورۀ بیست و یکم قرآن مجید، مکی، دارای 112 آیه. نخستین آیه اش اینست: اقترب للناس حسابهم و هم فی غفله معرضون

لغت نامه دهخدا

طابرانی

(بَ)

منسوب به طابران (طوس). و آن یکی از دو شهری است که مجموع آندو را طوس مینامیده اند. گاه الف آن را حذف کنند. ولی صحیح همان طابران است. (سمعانی)

لغت نامه دهخدا

طنطرانی

(طَ طَ)

معین الدین ابوالنصر احمد بن عبدالرزاق الطنطرانی. استاد مدرسه نظامیۀ بغداد. او را قصیدتی است در مدح نظام الملک وزیر معروف به قصیدۀ طنطرانیه بدین مطلع:
یا خلی ّ البال قد بلبلت بالبلبال بال
بالندی زلزلتنی و العقل فی الزلزال زال.
رجوع به احمد بن عبدالرزاق شود. (الاعلام زرکلی ج 1 ص 44) (معجم المطبوعات ج 2 ستون 1245)

لغت نامه دهخدا

طنبورزن

(یِ نَ / نِ)

نوازندۀ طنبور. طنبوری. طنبرانی. (السامی). طنبورانی. (دهار) :
کبک ناقوس زن و شارک سنتورزن است
فاخته نای زن و بط شده طنبورزنا.
منوچهری

لغت نامه دهخدا

طنبرانی

(طَمْ بُ نی ی)

طنبورزن. (السامی)

لغت نامه دهخدا