معنی طعنه در فرهنگ فارسی عمید

بدگویی، سخن کنایه آمیز که معمولاً به منظور توهین یا تمسخر و سرزنش بر زبان می آید، زاغ پا، سَرکوفت، سَراکوفت، مَلامَت، بیغارِه، تَفشِه، نِکوهِش، تَفش، بیغار، سَرزَنِش، تَفشَل، عِتیب، پیغارِه دو دوست با هم اگر یک دلند در همه حال / هزار طعنۀ دشمن به نیم جو نخرند (ابن یمین - ۳۸۲) ، طعنه زدن: سرزنش کردن، ملامت کردن، گوشه و کنایه زدن، همه حمال عیب خویشتنیم / طعنه بر عیب دیگرآنچه زنیم (سعدی - لغت نامه - طعنه زدن)

معنی طعنه در لغت نامه دهخدا

طعنه. یک بار نیزه زدن. (غیاث اللغات) (آنندراج). طعنهٌ سلکی، نیزه زدنی راست. (مهذب الاسماء)، عیب جوئی کردن. (غیاث اللغات)، مجازاً، بیغاره. سرزنش. ملامت. گواژه. (حاشیۀ فرهنگ اسدی نخجوانی). زخم. (صراح). فسوس. (ناظم الاطباء). تفش. (مجمعالفرس). و بمعنی بد گفتن کسی را مجاز است و با لفظ کشیدن و بردن و زدن و کردن و داشتن و فروختن و باریدن مستعمل. (آنندراج). و رجوع به فرهنگ شعوری ج 2 ص 166 شود:، غلام و جام می را دوست دارم، نه جای طعنه و جای ملام است.، منوچهری.، هرچه وزیر میگفت به طعنه جواب میداد. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 486).، گر مخالف معسکری سازد، طعنه ای در برابر اندازد.، خاقانی.، با لذت طعنۀ تو دل را، فرموش شد آرزوی مرهم.، خاقانی.، بدانکه نیست کفم چون دهان گل پرزر، به دست طعنه چرا هر خسی نهد خارم.، خاقانی.، لیکن از روی طعنۀ خصمان، آمدن هیچ رو نمیدارد.، خاقانی.، دو بیوه بهم گفتگو ساختند، سخن را به طعنه درانداختند.، نظامی.، هر هنری طعنۀ شهری بود، هر شکری زحمت زهری بود.، نظامی.، یکی از بزرگان گفت پارسائی را چه گویی درحق فلان عابد که دیگران در حق او به طعنه سخنها گفته اند. (گلستان). ملاح بیمروت از او به خنده برگردید، جوان را دل از طعنۀ ملاح بهم برآمد. (گلستان).، مسلمانی اگر کعبه پرستی است، پرستاران بت را طعنه از چیست.، شبستری.، ای که ز بت طعنه به هندو بری، هم ز وی آموز پرستشگری.، امیرخسرو (از آنندراج).، دو دوست با هم اگر یکدلند در همه کار، هزار طعنۀ دشمن به نیم جو نخرند.، ابن یمین.، یکی را بود طعنه درلفظ او، یکی را سخن در معانی بود.، ابن نصیر

معنی طعنه در لغت نامه دهخدا

دهی است از دهستان آتابای بخش آق قلعۀ شهرستان گنبد قابوس در 1/5هزارگزی خاور آق قلعه، جنوب رود خانه گرگان. دشت و معتدل و مرطوب و مالاریائی با 8000 تن سکنه. آب آن از رود خانه گرگان بوسیلۀ موتور برداشته میشود. محصول آنجا غلات و صیفی و حبوبات و لبنیات. شغل اهالی زراعت وگله داری. صنایع دستی زنان قالیچه بافی است. راه فرعی به آق قلعه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)

معنی طعنه در فرهنگ لغت هوشیار

عیبجوئی کردن، ملامت، سرزنش

معنی طعنه در فرهنگ فارسی معین

یک بار نیزه زدن، سرزنش کردن

معنی طعنه در فرهنگ واژه مترادف متضاد

بدگویی، سرزنش، شماتت، طعن، لوم، ملامت، نیش و کنایه، سرزنش کردن، نیزه زنی، ضربت نیزه

معنی طعنه - جستجوی لغت در جدول جو

طعنه

فرهنگ فارسی عمید

طعنه

لغت نامه دهخدا

طعنه

لغت نامه دهخدا

طعنه

فرهنگ لغت هوشیار

طعنه

فرهنگ فارسی معین

طعنه

فرهنگ واژه مترادف متضاد

طعمه

خوراکی که برای به صید حیوانات و ماهیان استفاده می شود، جانور کوچکی که خوراک جانوران قوی تر می شود، کسی یا چیزی که برای سوءاستفاده مورد توجه قرار می گیرد

فرهنگ فارسی عمید

اعنه

عنان ها، لگام ها، دهانه های اسب، دوال لگام که سوار به دست می گیرد، جمع واژۀ عنان

فرهنگ فارسی عمید

طهنه

(طِ نَ)

دهی جزء دهستان قزقان چای بخش فیروزکوه شهرستان دماوند در 29000 گزی خاور فیروزکوه و 12000 گزی شمال راه شوسۀفیروزکوه به تهران. کوهستان و سردسیر با350 تن سکنه. و آب آن از قنات و چشمه. محصول آنجا غلات و بنشن و عسل. شغل اهالی زراعت و مکاری و زمستان جهت خیاطی و سفیدگری بمازندران میروند. راه آن مالرو است. مزرعۀدریابیگ جزء این ده است و ایل اصانلو در تابستان به حدود این ده می آیند. (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1)

معنی طعنه - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما