معنی طرون - جستجوی لغت در جدول جو

طرون

لغت نامه دهخدا

آرون

(پسرانه)

صفت نیک و خصلت پسندیده

فرهنگ نامهای ایرانی

سرون

شاخ گاو، گوسفند و امثال آن ها

فرهنگ فارسی عمید

طروب

بسیار خوشحال، نشاط آور

فرهنگ فارسی عمید

پرون

پروان، دستگاهی که با آن ابریشم را تاب دهند، چرخ ابریشم تابی

فرهنگ فارسی عمید

طرخون

ترخون، گیاهی با ساقه های راست و نازک و برگ های دراز، باریک، خوش بو و کمی تندمزه که جزء سبزی های خوردنی به صورت خام مصرف می شود. اشتهاآور و زود هضم و برای تسکین دل درد و رفع یبوست نافع است

فرهنگ فارسی عمید

طروق

سالک، آنکه راهی در پیش گیرد و در آن راه برود، رونده، پیرو، پارسا، زاهد، در تصوف آنکه با ارشاد مرشد و پیرو در راه خدا سیر کند و مراحل تهذیب نفس و مراتب سیر و سلوک را بپیماید. سالکان را اهل سلوک و اهل طریقت نیز می گویند، عارف

فرهنگ فارسی عمید

قرون

قرن ها، پاره ای از زمان ها، بالای کوه ها، جمع واژۀ قرن

فرهنگ فارسی عمید

درون

مقابل بیرون، میان چیزی یا جایی، دل، برای مثال تا توانی درون کس مخراش / کاندراین راه خارها باشد (سعدی - ۸۳)، کنایه از ضمیر، باطن، برای مثال درون ها تیره شد باشد که از غیب / چراغی برکند خلوت نشینی (حافظ - ۹۴۶)

فرهنگ فارسی عمید

برون

بیرون، خارج، ظاهر چیزی، روی چیزی

فرهنگ فارسی عمید

اطرون

(اَ)

کف گل شوره. (دزی ج 1 ص 28)

لغت نامه دهخدا

اطرون

(اَ)

شهری است از نواحی رمله در فلسطین. (از معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

مطرون

(مَ)

مطرونه ’ه’ در آخر عربی آن، گیاه بج (شجرهالبج) یا مشمش بری و میوۀ آن. ’مادرونوآربول’ (درخت مادرون) ’مادرونوفروتا’ (میوۀ مادرون) : الحنا الاحمر المعروف بعجمیه الاندلس بالمطرونیه. (از دزی ج 2 ص 600). و رجوع به مادۀ بعد شود

لغت نامه دهخدا

نطرون

(نَ)

بورۀ ارمنی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از ذخیرۀ خوارزمشاهی). بورق. (المنجد). قسمی از بورق ارمنی است و در صنعت صابون سازی به کار است. (از متن اللغه). بورق ارمنی. (منتهی الارب) (از نزهه القلوب) (از اقرب الموارد). بورق احمر. (تحفۀ حکیم مؤمن). گروهی گفته اند بورۀ ارمنی است و گروهی گفته اند سنگی است که به روزگار چون آهک می شود، وی را اندر داروهاء بیرون به کار دارند و نباید خوردن. (یادداشت مؤلف از ذخیرۀ خوارزمشاهی). به رومی او را افراسیمون گویند، بشر گوید: آن بورۀ سوخته است، و به سندی او را قطراوس گویند، و گفته اند: نطرون بوره ای است که از قاین به اطراف برند و رنگ او سرخ است، ابوزید بلخی گوید در کتاب کیمیا که: آن بورۀ ارمنی است دو نوع است: یک نوع سفید است و سبک و به خانه زنبور مشابهت دارد، و نوع دیگر پارها باشد تنک، رازی در کتاب خود آورده است که: در خمیر نان به کار برند آنچه سفید بود او را نطرون گویند. (از ترجمه صیدنه)

لغت نامه دهخدا

قرون

جمع قرن

معنی طرون - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما