معنی طحالیه - جستجوی لغت در جدول جو

طحالیه

لغت نامه دهخدا

نجیب زاده ای که از طرف شاه منصب افتخاری به او داده می شد

کنونی، در این دوران، امروزه، در تصوف فرقهای از متصوفه که سماع، پایکوبی و سرودخوانی را از اعمال نیک می دانند و با این اعمال حالتی به آنان دست میدهد که از خود بی خود میشوند

فرهنگ فارسی عمید

زلالیه

مایعی زلال و شفاف که در فضای بین قرنیه و عدسی چشم قرار دارد

فرهنگ فارسی عمید

بلالیه

(بَ لی یَ)

از فرق غلاه منسوب به ابوطاهر محمد بن علی بلالی. (از خاندان نوبختی). رجوع به بلالی (ابو طاهرمحمدبن...) شود

لغت نامه دهخدا

سحابیه

(سَ بی یَ)

نام هر یک از پنج مجموعۀ کواکب که بچشم چون ابری نمایند. (یادداشت مؤلف). سحابیه الصغیر. سحابیه الکبیر. رجوع به سحابیات و سحابی شود

لغت نامه دهخدا

طفولیه

(حَشْءْ)

طفوله. طفاله. خرد و ریزه شدن. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

طلاحیه

(طُ حی یَ / طِ حی یَ)

ابل طلاحیه، شتران طلح خوار. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

طفانیه

(طَیَ)

دشنام است مرد و زن را. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

تحالیل

(تَ)

جمع واژۀ تحلیل. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

خیالیه

(خَ لی یَ)

مؤنث خیالی. منه:صور خیالیه، یعنی صورتهایی که در خیال نقش بندند

لغت نامه دهخدا

خلالیه

(خَلْ لا لی یَ)

نام صنفی از فرقۀ عباسیۀ اصحاب ابی سلمۀ خلال (مفاتیح). رجوع به خاندان نوبختی عباس اقبال ص 252 و 255 در این لغت نامه شود

لغت نامه دهخدا

خلالیه

(خَلْ لا لی یَ)

منسوب به خلال. (از انساب سمعانی)

لغت نامه دهخدا

احالیل

(اَ)

موضعی است در مشرق ذات الأصاد و مرسل داحس و غبراء از آنجاست. (معجم البلدان) ، گفته اند شهرکی است بنی شاش را. (معجم البلدان) ، در بصره مسجدی است که عامه آن را مسجدالاحامره گویند و آن غلط است و صحیح مسجدالحامره است. (معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

احالیل

(اَ)

جمع واژۀ احلیل. سوراخهای نره.

لغت نامه دهخدا

حقالیه

(حُ لی یَ)

نام حصنی است به یمن. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

سحولیه

(سَ لی یَ)

اثواب سحولیه، جامه های منسوب به سحول که موضعی است بیمن یا منسوب بگازر که میشوید آن را. (منتهی الارب). گویند ثیاب سحولیه، و سحولیه بضم اول روایت کنند و بفتح مشهور است. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

حالیه

(یَ)

تأنیث حالی. زنی که بزیور آراسته باشد. (آنندراج). زن زیورپوشیده. صاحب پیرایه

لغت نامه دهخدا

حالیه

(لی یَ)

کنونی. فعلی

لغت نامه دهخدا

حالیه

(لی یَ)

فرقه ای از متصوفه و بر باطل باشند. میگویند که رقص و سماع و دست زدن و چرخ رفتن و سرود شنیدن حلال است. و به این افعال حالتی می آورند که بیهوش شوند. و مریدان ایشان گویند که شیخ تصرف کرده، حال آورده، و مذهب ایشان عین ضلالت و بطالت است و بدعت و مخالف سنت. کذا فی توضیح المذاهب. (کشاف اصطلاحات الفنون)

لغت نامه دهخدا

طحالی

(طِ)

منسوب به طحال، طحالی شکل. مانند سپرز

لغت نامه دهخدا

حالیه

کنونی، فعلی

فرهنگ لغت هوشیار

طماعیه

آزمندی

فرهنگ لغت هوشیار

ازالیه

درختچه ای از تیره خلنگ ها که در زمینهای سخت میروید. در چین و آمریکای شمالی و قفقاز و هندوستان فراوان است و بعنوان گل زینتی در باغها نیز کاشته میشود. گلهایش سفید و یا قرمز است ازلیا اچالیه

فرهنگ لغت هوشیار

زحالیق

جمع زحلوقه، آلاکلنگ ها

فرهنگ لغت هوشیار

زحالیف

جمع زحلوفه، سرسره ها

فرهنگ لغت هوشیار

زلالیه

مونث زلالی، مایعیاست مانند آب بدون رنگ و شفاف که در فضای بین قرنیه و عدسی موجود است این مایع نتیجه ترشح عروق واقع در عنبیه و عدسی میباشد که پس از تشکیل شدن وارد مجرای شکم میگردد و عاقبت باورده عضلانی منتهی میشود. عنبیه فضای خارجی مایع زلالیه را به دو قسمت تقسیم میکند که به اطاق قدامی و خلفی موسوم است مایع زلالیه رطوبت بیضیه

فرهنگ لغت هوشیار

شوالیه

فرانسوی اسوار، نژاده نجیب زاده ای که در گروه فارسان قرون وسطی پذیرفته شده باشد فارس

فرهنگ لغت هوشیار

صحابیه

مونث صحابی زنی که درک صحبت رسول ص را کرده، جمع صحابیات

فرهنگ لغت هوشیار

طباخیه

بانمک: نکین زن

فرهنگ لغت هوشیار

مثالیه

مونث مثالی یا اشباح مثالیه. بعضی از فلاسفه قایلند که میان مجردات محض و مادیات عالمی است که آنرا عالم اشباح نامند که برزخ میان روحانیات و جسمانیات است و از آن جهت اشباح گویند که دارای مقدار و شکل میباشد و شبح و قشر اجسام اند و چون دارای ماده نمی باشند فوق اجسام اند و مانند صوری هستند که از اشیا در آیینه منعکس میشوند. عالمی را که محل صور مقداریه است عالم اشباح و عالم اشباح مثالیه و اشباح جسمیه نامند

فرهنگ لغت هوشیار