- طثو (حَ فَ)
بازی کردن به غوک چوب. (منتهی الارب). مترادف طث ء. رجوع به طث ّ و طث ء شود
معنی طثو - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(حَ صَ)
لغت نامه دهخدا
پای بچۀ چهارپایان بستن. (منتهی الارب). ببستن پای بچۀ چهارپای که زنگله دارد. (تاج المصادر بیهقی)
(حَ لَ)
لغت نامه دهخدا
پر شدن آب دریا. (منتهی الارب) (منتخب اللغات). برتر آمدن آب دریا و چاه و جوی. (زوزنی). برتر آمدن آب دریا و رود. (تاج المصادر). برآمدن رود. (منتخب اللغات). برآمدن و بلند گردیدن آب. (منتهی الارب) ، بالیدن گیاه، بلند گردیدن همت. (منتهی الارب)
(حِ ثَ)
لغت نامه دهخدا
خواندن. یقال: طباه الیه طبواً،خواند او را بسوی وی. (منتهی الارب) (زوزنی) ، برگردانیدن کسی را از کاری: طباه عن الامر، برگردانید او را از آن کار. (منتهی الارب) (آنندراج)
(تَ)
لغت نامه دهخدا
غثاء آوردن سیل و درشورانیدن چراگاه را: غثا الوادی غثواً. (منتهی الارب) (آنندراج) ، زیاد شدن خاشاک در جائی: غثا الوادی غثواً و غثوّاً،کثر فیه الغثاء. غثوّ. غثی. (اقرب الموارد) ، به تهوع آوردن. ایجاد استفراغ. (دزی ج 2)
غثو. رجوع به غثو شود
غثو. رجوع به غثو شود
(کُثْوْ)
لغت نامه دهخدا
خاک مجتمع و فراهم آمده، شیر اندک، مرغ سنگ خوار. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء)
(حَ جَ لَ)
لغت نامه دهخدا
گستردن. (منتهی الارب) (آنندراج). گسترانیدن. (دهار). بگسترانیدن. (تاج المصادربیهقی). مثل الدحو. (زوزنی) ، گسترده شدن، به درازا کشیدن، خفتن بر پهلوی چپ، خفتن، رفتن. یقال: ماادری این طحا، ای ذهب ، بردن چیزی دل کسی را، دور گردیدن، هلاک شدن، اندوهگین گردیدن، بر روی افکندن مردم را. (منتهی الارب) (آنندراج) ، و الطحی لغهٌ فیه. (منتهی الارب)
(شَ فُ)
لغت نامه دهخدا
نمّامی و سخن چینی کسی کردن پیش سلطان یا عام است پیش سلطان باشد یا پیش دیگری: اثوت به و علیه. (منتهی الارب). غمّازی کردن. غمز کردن. (زوزنی). اثاوه. اثی. اثایه
(تَ)
لغت نامه دهخدا
طفوّ. بالا برآمدن بر آب. (منتهی الارب). بر سر آب آمدن چیزی. (المصادر زوزنی). بر سر آب برآمدن چیزی. (منتخب اللغات) ، برگ بالای درخت ظاهر شدن. (منتخب اللغات). ظاهر شدن برگ بر درخت. (منتهی الارب) ، سخت دویدن آهو و سبک رفتن آن بر روی زمین. (منتخب اللغات). سخت دویدن آهو. (منتهی الارب) ، مردن. (منتخب اللغات) (منتهی الارب) ، داخل شدن در کاری. (منتخب اللغات). در کاری درآمدن، برآمدن و نمود گردیدن. (منتهی الارب)
طفو. بالا برآمدن بر آب. (منتهی الارب)
طفو. بالا برآمدن بر آب. (منتهی الارب)
(تَ وُ)
لغت نامه دهخدا
خاک پاشیدن بر. (تاج المصادر بیهقی) (منتهی الارب). و در حدیث آمده است: ’احثوا علی وجوه المداحین التراب’، ریخته و پاشیده شدن خاک. حثی. تحثاء، عطای اندک دادن. اندک چیزی دادن. اندک دادن عطا. (از منتهی الارب). و رجوع به ذیل دزی ج 1 ص 248 شود
(وِن)
لغت نامه دهخدا
طو. گرسنه. (منتهی الارب) (دهار) ، گرسنه دارنده خود را. طاویه مثله فیهما. (منتهی الارب) (آنندراج) ، پیچنده. (دهار)
(حُ)
لغت نامه دهخدا
از دور درآمدن. (منتهی الارب) (آنندراج). یقال: طرا طروّاً، از دور درآمد. (منتهی الارب). آمدن از جای دور. (منتخب اللغات)
بر آمدن برآب، نمایانی برگ بر درخت، سخت دویدن: آهو، مردن، به کاری در آمدن
