معنی ضواجع در لغت نامه دهخدا

جای خم وادی. ج، ضواجع، گول. (منتهی الارب). نادان. (منتخب اللغات) ، ستارۀ مایل بغروب. (منتهی الارب) (منتخب اللغات) ، مرد بر پهلو خوابیده، کاهل بسیار خسبنده و ملازم خانه و مقیم در آن بجهت عجز یا بزرگی. (منتهی الارب). ج، ضواجع

لغت نامه دهخدا

ضاجع

(جِ)

رودباری است در پائین حرۀ بنی سلیم. (منتهی الارب) (معجم البلدان) ، موضعی است. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

سواجع

جمع ساجعه، کبوتران بانگدار

فرهنگ لغت هوشیار

ضاجع

بر پهلو خفته: مرد، پر خواب خسبنده، گول، ستاره فرو رو، بخور بخواب: ستور، تنبل، گراینده، دهانه رود مرد بر پهلو خوابیده، کاهل بسیار خسبنده ملازم خانه به جهت عجز یا بزرگی، جمع ضواجع

فرهنگ لغت هوشیار

ضاجع

((جِ))

مرد بر پهلو خوابیده، کاهل بسیار خسبنده، جمع ضواجع

فرهنگ فارسی معین

معنی ضواجع - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما