- ضعافه (ثَ ءِ)
سست گردیدن. (منتهی الارب)
معنی ضعافه - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(هَِ زَ اَ کَ)
لغت نامه دهخدا
خداوند شتران عیوف شدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). کراهت داشتن شتران کسی از آب و نیاشامیدن آن را. (از متن اللغه) (از اقرب الموارد). خداوند شتران عیوف شدن و عیوف شتر تشنه که آب را بوی کند و ننوشد. (آنندراج)
(ضُ فَ)
لغت نامه دهخدا
جایگاهی است به نجد میان بصره و کوفه. (معجم البلدان). موضعی است نزدیک لعلع. (منتهی الارب)
(کَ)
لغت نامه دهخدا
بازداشتن از چیزی و فارسیان بدین معنی معاف بدون هاء به تخفیف استعمال نمایند. (بهار عجم) (آنندراج). و رجوع به معاف شود
(ضَ عَ فَ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ ضعیف. (منتهی الارب). رجوع به ضعیف شود، جمع واژۀ ضعوف. (منتهی الارب). رجوع به ضعوف شود
(ضِ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ ضعیف. (منتهی الارب) :
ماند صوفی با بنه و خیمۀ ضعاف
فارسان راندند تا صف ّ مصاف.
مولوی
جمع واژۀ ضعوف. (منتهی الارب)
ماند صوفی با بنه و خیمۀ ضعاف
فارسان راندند تا صف ّ مصاف.
مولوی
جمع واژۀ ضعوف. (منتهی الارب)
