معنی صیدگیر - جستجوی لغت در جدول جو

صیدگیر

لغت نامه دهخدا

گردگیر

(پسرانه)

از شخصیتهای شاهنامه، نام یکی از پسران افراسیاب تورانی

فرهنگ نامهای ایرانی

پیشگیر

آنکه جلو کسی را بگیرد یا مانع کاری یا چیزی بشود، پیش گیری کننده

فرهنگ فارسی عمید

پندگیر

آنکه قبول پند و اندرز کند، پندگیرنده

فرهنگ فارسی عمید

شیرگیر

شیر گیرنده، کسی که شیر را شکار می کند، کنایه از دلیر، پرزور

فرهنگ فارسی عمید

صیدگاه

سرزمینی که در آن شکار فراوان باشد، جای شکار کردن، شکارگاه، شکارستان، نخجیرگاه، متصیّد

فرهنگ فارسی عمید

دادگیر

آنکه داد مظلوم از ظالم بستاند، داد گیرنده، انتقام گیرنده

فرهنگ فارسی عمید

گردگیر

شجاع، دلیر

فرهنگ فارسی عمید

دزدگیر

وسیله ای که در اشیاء گران بها از قبیل خودرو، ملک یا گاوصندوق کار گذاشته می شود و در اثر تماس یا قطع و وصل شدن نور به صدا درمی آید، کسی که دزد را دستگیر کند، دزد گیرنده، دزدبگیر

فرهنگ فارسی عمید

گردگیر

آنکه یا آنچه گرد و غبار چیزی را بگیرد، گردگیرنده

فرهنگ فارسی عمید

بادگیر

مجرای باد در دیوار یا بام خانه، راهی که برای جریان هوا در سقف یا میان دیوار اتاق درست کنند، بادخن، بادغر، حلقۀ فلزی مشبک روی سماور یا سر قلیان، خانه یا زمینی که در معرض وزش باد باشد

فرهنگ فارسی عمید

صیدگر

شکارچی، آنکه پیشه اش شکار کردن جانوران است، قانص، متصیّد، نخجیرگیر، نخجیرگر، صیدبند، شکارگر، حابل، شکارگیر، نخجیروال، صیدافکن، نخجیرزن، نخجیرگان، صیّاد

فرهنگ فارسی عمید

بیدگیا

بیدگیاه، نوعی از حرشف است که کنگر باشد سرد و خشک است در اول، جراحتهای تازه را نافع باشد، (برهان) (هفت قلزم)، نوعی از حرشف است که خارهای آنرا زده بپزند و بخورند، (انجمن آرا)، مرغ، چمن، فریز، فرزد، بجم، پریز، ثئیل، (یادداشت مؤلف)، رجوع به گیا و نیز گیاه شود

لغت نامه دهخدا

پی گیر

(اَ لَ)

تعقیب کننده. دنبال گیرنده، ردزن. اثرشناس. شناسندۀ رد پا: چون سرافه بن مالک آنجا (غار ثور) رسید و او پی گیری هول بود. (تفسیر ابوالفتوح چ 1 ج 2 ص 592) ، مداوم. مصر. اصرارورزنده

لغت نامه دهخدا

دیوگیر

(وْ)

نام شهری است در ملک دکن و در این زمان به دولت آباد شهرت دارد. (برهان) (از غیاث) (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

دردگیر

(دَ فَ دَ /دِ)

دردگیرنده. دردناک. دردمند. (آنندراج). بادرد. دارای درد. دارای رنج. رنجور. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

خیزگیر

نوعی بازی است که آنرا خیزبگیر گویند، رجوع به خیز بگیر شود،
، کبوتر ماده که در وقت نشاط کبوتر نر مستی کند، (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

دادگیر

(خوَدْ / خُدْ کُ تَ / تِ)

که داد مظلوم از ظالم ستاند، دادستان، منتقم:
جهان دادخواه است و شه دادگیر
ز داور نباشد جهان را گزیر،
نظامی

لغت نامه دهخدا

خودگیر

(چَ مَ رَدَ / دِ)

متکبر. غیرفروتن. خودفروش

لغت نامه دهخدا

خردگیر

(خُ)

نوعی از مرغان شکاری که شکار ازمرغان خرد گیرند. مقابل کلان گیر. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

بادگیر

دریچه و روزنی که برای باد در خانه سازند، (غیاث)، رجوع به بادخور وبادپروا شود

لغت نامه دهخدا

بندگیر

(بَ)

ساروجی که از آهک و پیه و پنبه و یا مو ترتیب دهند و در حمام و حوض جهت منع تراوش آب بکار برند و پیه دارو نیز گویند.

لغت نامه دهخدا

دیرگیر

(بَ)

که دیر مؤاخذه کند، اغماض کننده:
در خطا دیرگیر و زودگذار
در عطا سخت مهر و سست مهار،
سنایی،
در وی آهسته رو که تیزهش است
دیرگیر است لیک زودکش است،
نظامی (هفت پیکر ص 358)،
- امثال:
خدا دیرگیر است لیکن سخت گیر است

لغت نامه دهخدا

صیدگر

(صَ / صِ گَ)

صیدگیر. شکارچی. صیاد. شکارگر:
صیدگری بود عجب تیزبین
بادیه پیمای و مراحل گزین.
نظامی.
صیدگری دام به صحرا کشید
بر سر ره رخت تمنا کشید.
میرخسرو (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

صید گیر

نخچیر گیر

فرهنگ لغت هوشیار

گردگیر

آنکه گرد و غبار چیزی را بگیرد

فرهنگ لغت هوشیار

صیدلیه

مونث صیدلی: و داروخانه

فرهنگ لغت هوشیار

شیرگیر

گیرنده شیر و پیروزمند، شجاع، دلیر و دلاور

فرهنگ لغت هوشیار

پی گیر

تعقیب کننده دنبال گیرنده، آنکه رد پای کسی را دنبال کند رد زناثر شناس: چون سرافه بن مالک آنجا (غار ثور) رسید و او پی گیری هول بود، اصرار ورزنده مصر، مداوم دنباله دار: درین راه کوششهای پی گیری از طرف دانشمندان بعمل می آید

فرهنگ لغت هوشیار