- صوب
جهت، طرف، جانب، ناحیه
معنی صوب - جستجوی لغت در جدول جو
- صوب
راست و درست
- صوب ((صَ))
طرف، ناحیه، راست، درست
- صوب
آهنگ، راستا، سمت، سو، طرف، ناحیه، درست
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
قریه ای است از قرای بیت المقدس، (معجم البلدان)
(خُ)
لغت نامه دهخدا
دارندۀ صوبه. حاکم وفرمانروای صوبه: ناصرخان حاکم و صوبه دار آن مملکت روانۀ جلال آباد و از آنجا به پیشاور... آمد. (مجمل التواریخ گلستانه ص 77). رجوع به صوبه شود
(تَ وَرْ رُ)
لغت نامه دهخدا
مصدر به معنی شصب. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). سخت شدن زندگانی کسی. (آنندراج). رجوع به شصب شود، بسیار شدن گشنی ماده شتر و باردار نگردیدن آن، دشوار گردیدن کار. (آنندراج). سخت شدن کار. (تاج المصادر بیهقی) (المصادر زوزنی). رجوع به شصب شود
به نشیب فروشدن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). فرودآمدن از بالا به نشیب. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). فروشدن، ضد برآمدن. (از اقرب الموارد) ، فرودآوردن باران. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). فرودآمدن باران. (آنندراج)
(اَصْ وَ)
لغت نامه دهخدا
باصواب تر و نیکتر. (غیاث) (آنندراج). صواب تر. بصواب تر:
خواسته بدهد و نخواهد شکر
این صوابست و آن دگر اصوب.
فرخی
خواسته بدهد و نخواهد شکر
این صوابست و آن دگر اصوب.
فرخی
(صَ / صُ بَ)
لغت نامه دهخدا
آلتی است که بدان نان سازند. (منتهی الارب). الذی یرق به العجین. معرب است. (اقرب الموارد)
(بَ)
لغت نامه دهخدا
توده و انبار. (منتهی الارب). هر چیز فراهم شده، و گفته اند طعام فراهم شده. (از اقرب الموارد). گردشده. کودشده. توده گشته، انبار هر چیزی یا انبار گندم و خرمادان بزرگ. (منتهی الارب)
(صَ بَ)
لغت نامه دهخدا
مملکت و کشور و دیار که مشتمل بر اضلاع و پرگنه جات مختلف باشد مثل صوبۀ بنگاله و صوبۀ بهار و صوبۀ اوده. (آنندراج)
دریدن، بریدن پیراهن زنانه، سپر، آتشدان، دول بزرگ گیاهی از خانواده گندمیان جزو دسته غلات که دارای سنبله ساده ایست که از هر بند آن سه سنبله بی دم در دو ردیف قرار گرفته و هر سنبله دارای یک گل است اشقیله شعیر. یا جو دو سر. یولاف، واحد وزن و مقصود از آن جویست که در بزرگی و کوچکی میانه باشد یک حبه (وساله مقداریه. فرهنک ایران زمین 4 -1: 10 ص 413)
انبار توده، خرما دان، انبار گندم از صوبه کشور سرزمین توده چیزی: انبار (غلات)، مملکت کشور ولایت
نگهبان انتهای شب مزرعه به هنگام کشاورزی