- صمدیت
بزرگی و بی نیازی، کنایه از الوهیت، خدایی
معنی صمدیت - جستجوی لغت در جدول جو
- صمدیت (فَ /فِ گِ رِ تَ)
بزرگی و بی نیازی و پاک شدن از عادات حیوانی. (غیاث اللغات) ، خدائی. الوهیت: توفیق اتمام آن از حضرت صمدیت خواهم. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 89).
ملک صمدیت را چه سود و زیان دارد
گر حافظ قرآنی ور عابد اصنامی.
سعدی.
- تجلی صمدیت، حالی از حالات صوفیه که در آنجا احتیاج با کل از سالک برمی خیزد. (نفحات الانس)
ملک صمدیت را چه سود و زیان دارد
گر حافظ قرآنی ور عابد اصنامی.
سعدی.
- تجلی صمدیت، حالی از حالات صوفیه که در آنجا احتیاج با کل از سالک برمی خیزد. (نفحات الانس)
- صمدیت
بی نیازی، غنا، الوهیت، ربانیت
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(صَ مَ دی یِ)
لغت نامه دهخدا
دهی از دهستان عشق آباد بخش فدیشۀ شهرستان نیشابور، واقع در 30000 گزی شمال فدیشه. جلگه، معتدل. سکنۀ آن 226 تن. آب آن از قنات. محصول آنجا غلات. شغل اهالی زراعت است. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)
