معنی صم در فرهنگ فارسی عمید

سخت ها، محکم ها، جمعِ واژۀ صما، ویژگی کسانی که گوششان نمی شنود، کرها، ناشنوایان، سخت ها، محکم ها، جمعِ واژۀ اصم

معنی صم در لغت نامه دهخدا

شیر بیشه، بلا. (منتهی الارب)

معنی صم در لغت نامه دهخدا

کر شدن و نشنیدن. (منتهی الارب)، وقولهم صمت حصاه بدم، یعنی کثرت خون بحدی است که اگر سنگریزه را اندازی شنیده نشود آنرا آوازی چرا که بر زمین نمی افتد. و قول امروءالقیس صمی ابنهالجبل از این معنی است و مراد از ابنهالجبل آواز کوه است یا سنگ بزرگ یا داهیه و بلا، هلاک گردیدن و مردن، سربند بستن شیشه را. (منتهی الارب). سر شیشه استوار کردن. (مصادر زوزنی) (تاج المصادر بیهقی)، زدن کسی را به سنگ. (منتهی الارب)

معنی صم در لغت نامه دهخدا

جَمعِ واژۀ اَصَم ّ و صَمّاء. (منتهی الارب) (ترجمان علامۀ جرجانی). ناشنوایان. کَران. کَرها:، زبان بریده به کنجی نشسته صم ٌبُکم، به از کسی که نباشد زبانش اندر حکم.، سعدی.، به تهدید اگر برکشد تیغ حکم، بمانند کروبیان صم و بکم.، سعدی.، من ندانم خیر الا خیر او، صم و بکم و عمی من از غیر او.، مولوی (مثنوی)

معنی صم در فرهنگ فارسی معین

جمع اصم، کرها، صم بکم: کر و لال، مجازاً به معنی کاملاً خاموش و ساکت

معنی صم - جستجوی لغت در جدول جو

صم

فرهنگ فارسی عمید

صم

لغت نامه دهخدا

صم

لغت نامه دهخدا

صم

لغت نامه دهخدا

صم

فرهنگ لغت هوشیار

صم

فرهنگ فارسی معین

صمیم

(پسرانه)

صمیمی، میانه، وسط، اوج و نهایت شدت یا ترقی چیزی

فرهنگ نامهای ایرانی

صمصام

(پسرانه)

شمشیری که خم نگردد، شمشیر برّان

فرهنگ نامهای ایرانی

صمدالله

(پسرانه)

خداوند بی نیاز

فرهنگ نامهای ایرانی

صمد

(پسرانه)

بی نیاز، غنی، مهتر، از نامهای خداوند، از اسماء حسنی

فرهنگ نامهای ایرانی

صمیمیت

یگانگی، یک رنگی، یک دلی

فرهنگ فارسی عمید

صمغ

مادۀ چسبناکی که از برخی درختان خارج شده و در روی پوست درخت منعقد می گردد
صمغ عربی: در علم زیست شناسی صمغی که از درخت ارژن، نوعی اقاقیا و بعضی اشجار دیگر به دست می آید و مصرف دارویی دارد

فرهنگ فارسی عمید