- صلغد(صِلْ لَ)
کسی که پوست بینی او واشده باشد از سرخی. (منتهی الارب)
معنی صلغد - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(لُ)
لغت نامه دهخدا
گوشت کرانۀ گردن. (منتهی الارب). لغدود. لغدید. لغن. لغنون، پوستی که از زیر حلق گاو آویخته باشد. (دزی) ، گوشت پاره ای در گلو. (منتهی الارب). گوشتکی نزدیک لهاه. گوشت که بر گرداگرد ملازه بود. (مهذب الاسماء) ، گوشت پارۀ اندرون گوش و گویا آن زاید است، گوشت در پایان دهن بسوی حلق. ج، الغاد، منتهای نرمۀ گوش به طرف پایین. (منتهی الارب)
(صُلْ لَ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ صالغ، گاو و گوسفند که دندان شش سالگی افکنده باشد. (منتهی الارب). رجوع به صالغ شود، پشۀ سرخ. (منتهی الارب)
(تَ یَ)
لغت نامه دهخدا
آواز دادن چقماق و آتش ندادن. (منتهی الارب). کندشدن آتش زنه. (تاج المصادر بیهقی). بیرون نامدن آتش آتش زنه. (مصادر زوزنی) ، بخیل گردیدن. (منتهی الارب). ندادن چیزی سائل را. (اقرب الموارد)
(صَ)
لغت نامه دهخدا
اسب خوی ناکننده. (منتهی الارب). اسب بی خوی. اسب که خوی نیاورد. (مهذب الاسماء) ، دیگ دیربجوش آینده، ناقۀ کم شیر درشت پوست پستان، بر کوه برآینده از بیم. (منتهی الارب)
(صَ خَ)
لغت نامه دهخدا
جمل صلخد، شترقوی سخت یا تیزخاطر چالاک. ج، صلاخد. (منتهی الارب). رجوع به لغت ذیل، صلخاد، صلخدی ̍ و صلاخد شود
(سِ غَدد / سِلْ لَ)
لغت نامه دهخدا
مرد احمق و سست و خشمناک. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج) ، گرگ، اسب سرخ فش و سرخ دم، مرد بسیارخواربسیارنوش. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج)
(بُ غُ)
لغت نامه دهخدا
جمعنموده و بالای هم نهاده و فراهم آمده. (از برهان) (هفت قلزم) (از ناظم الاطباء). بلغده. بلغند. بلغنده. (آنندراج). و رجوع به بلغده و بلغنده شود
(سُ طَ)
لغت نامه دهخدا
برگردانیدن شتر را بر جاده، دراز کشیدن گوش را تا راست شود، بازداشتن کسی را از حاجت وی. (منتهی الارب)
مرد تنها، دیگ دیر جوش، ماده کم شیر زفت گردیدن زفتی، آتش زنه که آوا کند و آتش ندهد
