جدول جو
جدول جو

معنی صرخدیه - جستجوی لغت در جدول جو

صرخدیه
(صَ خَ دی یَ)
شرابیست منسوب به صرخد. و هو موضع بالجزیره. (مهذب الاسماء)
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از پرخیده
تصویر پرخیده
(دخترانه)
از لغات اساطیری است
فرهنگ نامهای ایرانی
تصویری از گردیه
تصویر گردیه
(دخترانه)
از شخصیتهای شاهنامه، نام خواهر بهرام چوبین سردار ساسانی
فرهنگ نامهای ایرانی
(غُ یَ / یِ)
دبه را گویند. (فرهنگ خطی). دبه خایه. غر. رجوع به غر شود
لغت نامه دهخدا
(بَ ی یِ)
دهی است از بخش حومه سوسنگرد شهرستان دشت میشان. سکنۀ آن 140 تن است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)
لغت نامه دهخدا
(وُ دی یَ / یِ)
حق و پولی که بابت وارد شدن به جایی باید پرداخت: ورودیه برای رفتن به باغ وحش. حق دخول در جایی. مانند انجمن، مدرسه، و غیره. حق الورود. (از فرهنگ فارسی معین)
لغت نامه دهخدا
(صَ لَ)
ناقه صلخداه، ناقۀ قوی دراز. (منتهی الارب)
لغت نامه دهخدا
(صَ فی یَ)
شراب منسوب به صریفون. رجوع به صریفون شود
لغت نامه دهخدا
(صُ دی یَ)
ناقه صعادیه، ماده شتر دراز. (منتهی الارب)
لغت نامه دهخدا
(صِ یَ)
کفش. (ذیل قوامیس دزی)
لغت نامه دهخدا
(صُ حی یَ)
خنور شراب. (منتهی الارب). آوند شراب. (دهار). رجوع به صراحی شود
لغت نامه دهخدا
(صُ یَ)
شراب خالص و پاکیزه. (منتهی الارب) ، سخن خالص و بی آمیغ
لغت نامه دهخدا
(صَ خَ)
نجم الدین حمزه بن عابد صرخدی. ابن ابی اصیبعه از وی روایت کرده است. (عیون الانباء ج 12 ص 307)
لغت نامه دهخدا
(فَ رَ دی یَ)
از پرند فارسی. (یادداشت به خط مؤلف) : و فی نقوشه الفرندیه مشابه للب ناب السمک الذی تجلبه البغاریه الی خوارزم. (از الجماهر فی معرفه الجواهر بیرونی)
لغت نامه دهخدا
(شَ جی یَ)
منسوب به شرخجی. رجوع به شرخجی و چرخچی شود. (یادداشت مؤلف)
لغت نامه دهخدا
(ءِ دی یَ)
فرقه ای از غلات، اصحاب صائد نهدی معاصر امام صادق و صائد و بیان نهدی از فرقۀ کربیه بودند و بعقیدۀ آنان محمد بن الحنفیه مهدی منتظر است. (خاندان نوبختی ص 258)
لغت نامه دهخدا
(بُ رَ)
زن نازک اندام با گوشت. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) ، خوشحال و خرم، متمتع از عمر دراز و نیکبختی، دریافت کننده خرج یومیه، با جلال و ناز و نعمت، اسباب و آلات و ادوات خانه. (ناظم الاطباء)
لغت نامه دهخدا
(پَ دَ / دِ)
رمز و ایما و اشارت باشد. (برهان). ظاهراً این صورت و معنی از مجعولات دساتیر است
لغت نامه دهخدا
(اُ خی یَ)
بچۀ بز کوهی. ولدالایل و الایل گوزن، یعنی بز کوهی. (مهذب الاسماء).
لغت نامه دهخدا
(خِ خِ ری یَ)
ضعیف. ناتوان، منه: ساق خرخریه، ای ساق ضعیف و ناتوان. (از منتهی الارب)
لغت نامه دهخدا
(چَ دَ / دِ)
چرخ خورده. چرخ زده. رجوع به چرخیدن شود
لغت نامه دهخدا
تصویری از ورودیه
تصویر ورودیه
درآیه حق دخول در جایی (انجمن مدرسه و غیره) حق الورود
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از غرخایه
تصویر غرخایه
دبه خایه غر
فرهنگ لغت هوشیار
باور داشتند که محمد بن الحنفیه مهدی ع است (فضل بن شادان نیشابوری)
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از ارخیه
تصویر ارخیه
فرو هشته هر چه فرو انداخته شود از پرده و مانند آن
فرهنگ لغت هوشیار
در فارسی می ناب، سخن رو راست آوند می تنگ می ساغر شراب خالص و پاکیزه، سخن خالص و بی آمیغ. خنور شراب آوند شراب
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از صادیه
تصویر صادیه
تشنه مادینه
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از صخریه
تصویر صخریه
سنگستان
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از صمدیه
تصویر صمدیه
بزرگی، بی نیازی، پالودگی از خوی جانوری پالوده روانی
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از فردیه
تصویر فردیه
فردیت در فارسی تک گونگی، تک گرایی
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از صرنایه
تصویر صرنایه
پارسی تازی گشته سورنای
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از ورودیه
تصویر ورودیه
((وُ یِّ))
حق وجهی که بابت داخل شدن در جایی پرداخت می شود، حق الورود
فرهنگ فارسی معین
تصویری از صراحیه
تصویر صراحیه
((صُ یَ))
شراب خالص، سخن خالص و بی آمیغ، ظرف شراب
فرهنگ فارسی معین
ایما، رمز، مخالف
فرهنگ واژه مترادف متضاد
بزرگ خایه، آنکه ورم بیضه دارد
فرهنگ گویش مازندرانی