- صحراخرک (صَ ؟)
ده کوچکی است از بخش شهریار شهرستان تهران 7000 گزی جنوب علیشاه عوض. سکنه 30 تن. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1)
معنی صحراخرک - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اِ زِ)
لغت نامه دهخدا
بیابان گرد، آنکه در بیابان گردد و کشت هاو مزارع را بپاید چهارپا ومردمان بدان گزند نرسانند. رجوع به صحراگردی شود
(اَ شَ / شِ سَ)
لغت نامه دهخدا
بناز روندۀ در صحرا. خرامندۀ در صحرا:
شتابنده را اسب صحراخرام
یرق داده زآن به که باشد جمام.
نظامی.
که رسمی بود کآن صحراخرامان
بصید آیند بر رسم غلامان.
نظامی.
مغرب گروهی است صحراخرام
مناسک رها کرده ناسک بنام.
نظامی
شتابنده را اسب صحراخرام
یرق داده زآن به که باشد جمام.
نظامی.
که رسمی بود کآن صحراخرامان
بصید آیند بر رسم غلامان.
نظامی.
مغرب گروهی است صحراخرام
مناسک رها کرده ناسک بنام.
نظامی
(اَ شَ / شِ)
لغت نامه دهخدا
صحراگرد. صحرائی. بیابانی:
کرد صحرارو بیابانی
چون ازو یافت آن تن آسانی.
نظامی.
و رجوع به صحرائی و صحرانشین شود
کرد صحرارو بیابانی
چون ازو یافت آن تن آسانی.
نظامی.
و رجوع به صحرائی و صحرانشین شود
(اَ شَ / شِ خوا / خا)
لغت نامه دهخدا
تیزرو. تندرو. سریعالسیر:
پیوسته مرا زیر ران هیونی
صحرابر و دریاگذار دارد.
مسعودسعد
پیوسته مرا زیر ران هیونی
صحرابر و دریاگذار دارد.
مسعودسعد
بادیه نشین، صحرانشین، صحرانورد
متضاد: شهرنشین
متضاد: شهرنشین