- صافر (فِ)
نعت فاعلی از صفیر. بانگ کننده، دزد. (منتهی الارب) ، مرغی است بددل و منه المثل: اجبن من صافر. (منتهی الارب). ابوالملیح است که قره نامند و بفارسی چکاوک است. (فهرست مخزن الادویه) ، هر مرغ بانگ آور، هر مرغ که شکار نکند، وقولهم: ما بها صافر، یعنی نیست در خانه کسی. (منتهی الارب). ما بالدار صافرٌ، ای احدٌ. (مهذب الاسماء)
