- صاد
نام حرف «ص»، سی و هشتمین سورۀ قرآن کریم، مکی، دارای ۸۸ آیه، داوود
معنی صاد - جستجوی لغت در جدول جو
- صاد
حرفی است از حروف هجاء، رجوع به ’ص’ شود، بمعنی صید است که بیماریی باشد (شتران را)، روی و مس یا نوعی از آن، (منتهی الارب)، دیگ رویین و سنگین، (دستورالاخوان) (مهذب الاسماء)، رگی است میان دو چشم شتر واو از آن رگ به بیماری صید مبتلا میگردد، (منتهی الارب)، پنج تار است در عود متحد با هم: صاد و زیر و لسان و مثلث و بم، خروس آنگاه که در خاک غلطد و ماده طلبد، (مهذب الاسماء)،
بعیرٌ صاد، شتر صادزده، (منتهی الارب)
بعیرٌ صاد، شتر صادزده، (منتهی الارب)
- صاد
کوهی است در نجد، (معجم البلدان)
- صاد(صادد)
نعت فاعلی از صدّ. رادع. مانع. بازگرداننده. عائق
- صاد
نخچیر (شکار کرده شده)، دیگ مسی یا برنجی، از بیماری های شتر، یکی از سیمناد های نپی (سوره های قرآن)، از وات های تازی
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
روشن، تابان، تابناک، درخشان، افروخته، مقابل تاریک، جایی که نور به آن می تابد، واضح و آشکار، روش، روشان، آگاه، بصیر
((دِ))
فرهنگ فارسی معین
آن چه که پدید آید، آن چه که حق ایجاد کرده، بیرون رونده، آن چه که از جایی به جایی (داخل مملکت و مخصوصاً خارج آن) فرستاده شود، جمع صادرات
