معنی شیشاک در لغت نامه دهخدا

شیشک، گوسپند یکساله، (یادداشت مؤلف) (از برهان) (ناظم الاطباء) (فرهنگ جهانگیری)، بچۀ گوسفند یکساله، این لفظ ترکی است، (از آنندراج) (از غیاث) :، خشم سگساران رها کن خشم از شیران ببین، خشم از شیران چو دیدی سر بنه شیشاک شو،، مولوی (از جهانگیری)،، ای منت آورده منت می برم، زآنکه منم شیر و تو شیشاک من،، مولوی،،، رباب چهارتار، (ناظم الاطباء)

معنی شیشاک در فرهنگ گویش مازندرانی

نوعی سبزی صحرایی خوراکی

معنی شیشاک - جستجوی لغت در جدول جو

شیشاک

لغت نامه دهخدا

شیشاک

فرهنگ گویش مازندرانی

شیراک

(پسرانه)

نام پدر هرمزد، کنده کار کتیبه کعبه زرتشت

فرهنگ نامهای ایرانی

شیشیک

تیهو، پرنده ای شبیه کبک اما کوچک تر از آن با گوشتی لذیذ و پرهای خاکستری مایل به زرد و خال های سیاه رنگ در زیر سینه
شوشک، شارشک، شاشنگ، شیشو، شاشک، طیهوج، فرفور، نموسک، نموشک، سرخ بال

فرهنگ فارسی عمید

شیشک

گوسفند نر شش ماهه یا یک ساله، برای مثال گرگ اغلب آن گهی گیرا بود / کز رمه شیشک به خود تنها رود (مولوی - ۸۶۷)
نوعی آلت موسیقی، رباب چهارتار

فرهنگ فارسی عمید

شیشار

نامی است که در رامسر و رودسر و شهسوار به شمشاد دهند، (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

شیشک

(شی شَ)

شیشاک و گوسپند یکساله. (ناظم الاطباء) (از برهان). برۀ شش ماهه را گویند. (انجمن آرا) (آنندراج). برۀ شش ماهه بزرگتر از برۀ پروار. برۀ چاق شش ماهه تا یک ساله. (یادداشت مؤلف). در تداول اهالی خراسان، گوسپند نر که بیش از یک سال عمر داشته باشد. (یادداشت محمد پروین گنابادی). به معنی شیشاک است. (فرهنگ جهانگیری) :
گرگ اغلب آن زمان گیرا بود
کز رمه شیشک بخود تنها رود.
مولوی.
چو کلکش از پی ضبط جهان میان دربست
فکند مهر شبان گرگ بر سر شیشک.
ابن یمین.
، رباب چهارتار. (ناظم الاطباء) (از برهان) (فرهنگ فارسی معین). رجوع به شیشاک شود، عکه. (ناظم الاطباء) (برهان) ، تیهو. شیشاک. شیشوگ، بیاح. (مهذب الاسماء). نوعی از ماهی. (یادداشت مؤلف) ، تیهو را گویند، و آن را شیشاک و شیشو نیز گویند. (از انجمن آرا) (از آنندراج)

شیشاک و گوسپند یکساله. (ناظم الاطباء) (از برهان). برۀ شش ماهه را گویند. (انجمن آرا) (آنندراج). برۀ شش ماهه بزرگتر از برۀ پروار. برۀ چاق شش ماهه تا یک ساله. (یادداشت مؤلف). در تداول اهالی خراسان، گوسپند نر که بیش از یک سال عمر داشته باشد. (یادداشت محمدِ پروین گنابادی). به معنی شیشاک است. (فرهنگ جهانگیری) :
گرگ اغلب آن زمان گیرا بود
کز رمه شیشک بخود تنها رود.
مولوی.
چو کلکش از پی ضبط جهان میان دربست
فکند مهر شبان گرگ بر سر شیشک.
ابن یمین.
، رباب چهارتار. (ناظم الاطباء) (از برهان) (فرهنگ فارسی معین). رجوع به شیشاک شود، عکه. (ناظم الاطباء) (برهان) ، تیهو. شیشاک. شیشوگ، بیاح. (مهذب الاسماء). نوعی از ماهی. (یادداشت مؤلف) ، تیهو را گویند، و آن را شیشاک و شیشو نیز گویند. (از انجمن آرا) (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

شیشاء

خرمای هسته سخت ناکرده، (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء)، صیصاء را گاهی شیشاء نیز گویند، (از المعرب جوالیقی ذیل ص 217)، رجوع به صیصاء و شیش شود

لغت نامه دهخدا

نیشاک

(طِ)

دهی است از بخش مینودشت شهرستان گرگان. در 7هزارگزی شرق مینودشت و در منطقۀ کوهستانی معتدل هوایی واقعو دارای 200 تن سکنه است. آبش از چشمه سار، محصولش غلات و ابریشم و حبوبات، شغل اهالی زراعت و گله داری و صنعت دستی زنان بافتن پارچۀ ابریشمی و کرباس و شال و چادرشب بافی است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

شیشکک

(شی شَ کَ)

شیشک، (تیهوی) خرد و زیبا:
آن شیشککان شاد از این سنگ بدان سنگ
پوینده و ماننده مر آن پیک دمان را.
سنایی (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

شیشیک

شیشو و تیهو، (ناظم الاطباء) (از برهان) (از فرهنگ جهانگیری)

لغت نامه دهخدا

شیپاک

مردوک بابلی، نام یکی از خدایان بابلی که کاسی ها هنگام هجوم ببابل آنرا بکار می برده اند و اصلاً ریشه قفقازی دارد، (از تاریخ کرد رشید یاسمی ص 38)

لغت نامه دهخدا

شاشاک

شاشک، شارشک، شاشنگ، شوشک، تیهو، (شعوری از فرهنگ جهانگیری)، تنبوره، (شعوری)، چارتار، (شعوری از مجمع الفرس)، رجوع به شارشک، شاشک، شاشنگ و شوشک شود

لغت نامه دهخدا

ایشاک

(اِ تِمْ)

آنطالیای قدیم، قریه ای است در سنجاق تکه از ولایت قونیه، در قریب 30 هزارگزی مشرق شهر آنطالیا که بقضای آنطالیه ملحق گشته، و در جهت مغربی از مصب ّ رود کوپری صوئی واقع است. این قریه در کنار خرابه های شهر قدیم سیدا است. (از قاموس الاعلام ترکی)

لغت نامه دهخدا