- شکاکین
شکاک، کسانی که در عقاید مذهبی شک می آورند، در فلسفه جمعی از حکما که معتقد بودند علم به چیزی که ورای تجربه قرار داشته باشد محال است و در هیچ امری نباید رای و حکم قطعی داد و همۀ امور را باید با شک و شبهه تلقی کرد
معنی شکاکین - جستجوی لغت در جدول جو
- شکاکین (شَکْ کا)
جمع واژۀ شکاک در حالت نصبی و جری. شکاکان. شک کنندگان. (فرهنگ فارسی معین)
- شکاکین
از پارسی شک کنندگان پر گمانان جمع شکاک در حالت نصبی و جری (در فارسی مراعات این قاعده نکنند) شکاکان شک کنندگان
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(قَ زَ دَ)
لغت نامه دهخدا
شکاک بودن. شک کردن. منکر حصول علم قطعی بودن. (فرهنگ فارسی معین). و رجوع به شکاک و شکاکین شود
(دَ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ دکّان. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به دکان شود: نسق تصفیف دکاکین آن رونق شکن رستۀ لؤلؤ خوشاب. (ترجمه محاسن اصفهان آوی ص 54)
جمع دکان، کرپه ها دوکان ها سکو بلندی، جایی که کاسب اجناس خود را در آن نهد و فروشد. حجره داد و ستد جمع دکاکین، تخته ای که روی آن نشینند نیمکت
شکّاکیّت، شک و تردید
