- شهوان (شَهَْ)
مرد خواهان و آرزومند. شهوانی مثله. شهوی مؤنث. ج، شهاوی. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). آرزومند. (دهار)
معنی شهوان - جستجوی لغت در جدول جو
- شهوان
ورنیک ورنران
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(شَهَْ نی ی / نی)
لغت نامه دهخدا
مرد خواهان و آرزومند. (از منتهی الارب). بمعنی شهوان. (از اقرب الموارد)، هر چیز متعلق بشهوت. (ناظم الاطباء). منسوب بشهوت که بمعنی خواهش نفس و آرزوست. (غیاث) (از آنندراج). منسوب بشهوت. از شهوت. (یادداشت مؤلف).
- قوه شهوانی، یکی از قوای ثلاثۀ آدمی است که بعقیدۀ قدماء اطبا معدن آن کبد (جگر) است و کار او همه حاصل کردن لذات و گذاردن شهوات باشد. (یادداشت مؤلف) : یکی را... قوت شهوانی بر قوت عقل غالب گشته. (کلیله و دمنه).
گر از میدان شهوانی سوی ایوان عقل آئی
چو کیوان درزمان خود را بهفتم آسمان بینی.
سنائی.
، شهوی. شدیدالشهوه. آرزوخواه. (یادداشت مؤلف)، هر چیز که از روی حرص و آز و هوا و هوس باشد. (ناظم الاطباء)
- قوه شهوانی، یکی از قوای ثلاثۀ آدمی است که بعقیدۀ قدماء اطبا معدن آن کبد (جگر) است و کار او همه حاصل کردن لذات و گذاردن شهوات باشد. (یادداشت مؤلف) : یکی را... قوت شهوانی بر قوت عقل غالب گشته. (کلیله و دمنه).
گر از میدان شهوانی سوی ایوان عقل آئی
چو کیوان درزمان خود را بهفتم آسمان بینی.
سنائی.
، شهوی. شدیدالشهوه. آرزوخواه. (یادداشت مؤلف)، هر چیز که از روی حرص و آز و هوا و هوس باشد. (ناظم الاطباء)
ورنران منسوب به شهوت آن چه از روی شهوت صورت گیرد، صاحب شهوت دارای شهوت آرزومند. یا قوه شهوانی. قوه شهوت قوه شهویه مقابل قوه غضبانی
شهوت پرست، شهوی، نفسانی
متضاد: روحانی
متضاد: روحانی
