معنی شهوار در فرهنگ فارسی عمید

هر چیز خوب و گران مایه، ویژگی آنچه درخور و لایق شاه باشد، با حالت شاهانه

معنی شهوار در لغت نامه دهخدا

مخفف شاهوار. هر چیز که لایق وسزاوار پادشاهان باشد. (برهان) (غیاث) :، به دیباها و زیورهای شهوار، ز تخت و طبل بزازان و عطار.، (ویس و رامین).، در آنجا تختها بنهاده بسیار، بر آن بر جامه های خوب شهوار.، زراتشت بهرام.، رجوع به شاهوار شود، منسوب به شاه:، نژادش گرچه شهوار است و نیکوست، ابا این نیکویی صد گونش آهوست.، ؟، - دُرّ شهوار، دُرّ شایسته و لایق شاه. دُرّ گرانمایه. دُرّ گرانبها:، چون سینه بجنباند و یک لخت بپوید، از هر سر پرّش بجهد صد دُر شهوار.، منوچهری.، بدل پاک برنویس این شعر، که بپاکی چو درّ شهوار است.، ناصرخسرو.، از خون چشم بیوه زنان لعلش، از اشک چشم من دُر شهوارش.، ناصرخسرو.، راز سلیمانی شنو زآن مرغ روحانی شنو، اشعار خاقانی شنو چون درّ شهوار آمده.، خاقانی.، آذین صبوحی را زد قبه حباب از می، بر قبه از آن درّی شهوار نمود اینک.، خاقانی.، خسروا نظمم که وصف بحر جود دست توست، در خوشابی و طراوت چون دُر شهوار باد.، کاتبی.، - گوهر شهوار، گوهر لایق شاه. گوهر گرانمایه و گرانبها:، سخن از مستمعان قدر پذیرد صائب، قطره در گوش صدف گوهر شهوار شود.، صائب.، - لؤلؤ شهوار، لؤلؤ لایق شاه. لؤلؤگرانبها:، همیشه تا نشود خاک عنبر اشهب، همیشه تا نشود سنگ لؤلؤ شهوار.، فرخی.، بدخواه تو خواهد چو تو گردد ببزرگی، هرگز نشود سنگ سیه لؤلؤ شهوار.، فرخی.، ملک ز پنج یک آنجا نصیب یافته بود، دویست پیل و دو صندوق لؤلؤ شهوار.، فرخی.، یا چو زرین شجری درشده اطراف شجر، که بر او بر ثمر از لؤلؤ شهوار بود.، منوچهری.، یا همچو زبرجدگون یک رشتۀ سوزن، اندر سر هر سوزن یک لؤلؤ شهوار.، منوچهری.، چون سیم درون است و چو دینار برون است، آکنده بدان سیم درون لؤلؤ شهوار.، منوچهری.، نشد بی قدر و قیمت سوی مردم، ز بیقدری صدف لؤلوی شهوار.، ناصرخسرو.، ابریم که باشیم همیشه به تک و پوی، وز بحر برآریم همی لؤلؤ شهوار.، مسعودسعد.، ز صندوق و خزینه چند خروار، همه آکنده از لؤلوی شهوار.، نظامی.، در آن اندوه می پیچید چون مار، فشاند از جزعها لؤلوی شهوار.، نظامی.، - مروارید شهوار، مروارید بزرگ و خوشاب و غلطان. (یادداشت مؤلف)

معنی شهوار در لغت نامه دهخدا

دهی است دو فرسخ و نیم میانۀ جنوب و مغرب به میناب بفارس. (از فارسنامۀ ناصری)

معنی شهوار در فرهنگ لغت هوشیار

هر که لایق و سزاوار پادشاهان باشد

معنی شهوار - جستجوی لغت در جدول جو

شهوار

فرهنگ فارسی عمید

شهوار

لغت نامه دهخدا

شهوار

لغت نامه دهخدا

شهوار

فرهنگ لغت هوشیار

شهیار

(پسرانه)

دوست شاه، یاور شاه، کمک کننده شاه، نام یکی از دانشمند زرتشتی در قرن یازدهم یزگردی

فرهنگ نامهای ایرانی

اهوار

حیران، واله، شیفته

فرهنگ فارسی عمید

شهسوار

سوار دلاور، چالاک و ماهر در اسب سواری
شهسوار فلک: کنایه از خورشید
شهسوار سپهر: کنایه از خورشید، شهسوار فلک
شهسوار گردون: کنایه از خورشید، شهسوار فلک

فرهنگ فارسی عمید

هشوار

هوشیار، باهوش

فرهنگ فارسی عمید

شهوات

شهوت ها، چیزی را دوست داشتن و رغبت شدید به آن داشتن، جنبش نفس در طلب لذت و چیزهایی که دوست دارد، خواهش نفس ها، میلها و رغبت به درک لذت، میلها به جماع، جمع واژۀ شهوت

فرهنگ فارسی عمید

شهکار

کار بزرگ و نمایان، ویژگی کاری که در آن هنرنمایی شده باشد

فرهنگ فارسی عمید

شاهوار

خوب و گران مایه، ویژگی چیزی که درخور و لایق شاه باشد

فرهنگ فارسی عمید

زهوار

باریکه ای از چوب که در اطراف چهارچوب در بکوبند، تسمۀ باریک از چرم یا چیز دیگر که بر حاشیه و کنارۀ چیزی بدوزند، تسمه، بند، هر چیزی که مانند زه باشد، زه مانند

فرهنگ فارسی عمید