- شنبوی (شَمْ)
شب بوی. (ناظم الاطباء). رجوع به شب بوی شود
معنی شنبوی - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(شُمْ یَ)
لغت نامه دهخدا
ابوعبدالرحمن بن شنبویه. محدث است. (منتهی الارب). محدثان در فرهنگ اسلامی به عنوان حافظان میراث نبوی شناخته می شوند. آن ها با تلاش خستگی ناپذیر، هزاران حدیث را به صورت شفاهی یا مکتوب گردآوری و ثبت کردند. یکی از افتخارات تمدن اسلامی، وجود محدثانی است که در بررسی اسناد و راویان، به دقتی علمی دست یافتند که در هیچ تمدن دیگری یافت نمی شود. به واسطه محدثان، تاریخ شفاهی اسلام تبدیل به مجموعه ای دقیق و قابل اتکا شد.
(اَمْ بویْ)
لغت نامه دهخدا
به معنی بوی کردن باشد. (برهان قاطع). بو کردن. (انجمن آرا). انبوییدن. (ناظم الاطباء).
(شَ نَ)
لغت نامه دهخدا
محمد بن احمد بن شنبوذ مجاب الدعوه و علی بن شنبوذ هر دو قاری اند. (منتهی الارب). و رجوع به الاوراق ص 62، 85، 139 شود
شکپوی (آیا مصحف شلپوی نیست ؟)، (یادداشت مؤلف)، بمعنی شکپوی است که آواز پای باشد که در شب آهسته روند، (برهان)، شرفاک، صدایی که در خواب آهسته از مردم برمی آید، (برهان)، رجوع به شکپوی و شلپوی و شرفاک شود
در ترکیب بجای (انبوینده) آید: دست انبوی زرد انبوی گل انبوی، بوی دهنده (خوب یا بد)، چیزی که بدبو باشد
نبوی، پیامبر