معنی شمرده در فرهنگ فارسی عمید

شمارده، شماریده، حساب شده، به شمارآمده

معنی شمرده در لغت نامه دهخدا

تعدادشده. حساب شده و در حساب آمده. (ناظم الاطباء). مخفف شمارده که بمعنی شمار کرده و معدود است. (آنندراج). معدود. (دهار).، - دم شمرده، معدود. نفس قابل شمارش:، تو سالیانها خفتی و آنکه بر تو شمرد، دم شمردۀ تو یک نفس زدن نغنود.، ناصرخسرو.، - سرای شمرده، خانه ای که در آن خراج را جمعآوری می کردند: آن سرای که خراج اندر او ستانند آنراسرای شمرده نام کردند. (ترجمه تاریخ طبری بلعمی). رجوع به شمره، سمره و شمرج شود.، - ناشمرده، شمارش نشده. بیمر. بیحساب. سنجیده نشده:، همان کنجد ناشمرده فشاند، کزین بیش خواهم سپه بر تو راند.، نظامی.،، محسوب. در شمار آمده. حساب شده. (یادداشت مؤلف)، متعدد. (فرهنگ لغات ولف) :، ز زر و زبرجد نثاری گران، شمرده ز هر گونه ای گوهران.، فردوسی.، که افراسیاب آمد و صدهزار، گزیده ز ترکان شمرده سوار.، فردوسی.،، روشن. واضح. آشکار: شمرده گفتن، واضح گفتن. شمرده حرف میزند، روشن حرف میزند. (یادداشت مؤلف).، - شمرده خواندن، پیدا خواندن. هموار خواندن. آرمیده خواندن. ترتیل. (یادداشت مؤلف). کلمات را کامل و غیر شکسته خواندن به تأنی.،، حزم. احتیاط. (آنندراج).، - شمرده خوردن ساغر، با حزم و احتیاط خوردن شراب. حساب شده و به اندازه خوردن:، در روز ابر باید ساغر شمرده خوردن، یعنی بود برابر با قطره های باران.، ابوطالب کلیم (از آنندراج).، - شمرده زدن قدم، با احتیاط گام برداشتن. (از آنندراج) :، قدم شمرده زند حسن در قلمرو خط، چو عاملی که بپای حساب می آید.، صائب.، - شمرده زدن نفس، با حزم و احتیاط نفس زدن. (از آنندراج) :، نفس شمرده زن ای بلبل نواپرداز، که رنگ گل به نسیم بهار برخیزد.، صائب.، نفس شمرده زدن ذکر اهل عرفان است.، صائب.، - گریۀ شمرده، گریه ای که از روی حزم و احتیاط باشد. (از آنندراج) :، از گریۀ شمردۀ من شد جهان خراب، ای وای اگر به آبله ای نیشتر زنم.، صائب (از آنندراج).،، تمام. کامل. آزگار. معین. (یادداشت مؤلف) :، سه ماه شمرده نبرد نام و نشانشان، داند که بدان خون نبود مرد گرفتار.، منوچهری.، عمر شمرده رافدای طاعت و بندگی او کردند. (بهاءالدین ولد)