معنی شلیاق در فرهنگ فارسی عمید

صورت فلکی چنگ، از صورت های فلکی شمالی، چَنگِ رومی، دیگ پایِه

معنی شلیاق در لغت نامه دهخدا

نام آلتی از آلات موسیقی یونانی و رومی ذات اوتار شبیه به چنگ. (مفاتیح)

معنی شلیاق در لغت نامه دهخدا

مجموعۀ صورت کواکب چنگ رومی. (ناظم الاطباء). دیگ پایه. سلحفاه. اثافی. یکی از صور فلکیه میان الدجاجه والجاثی علی رکبتیه است و روشن ترین صورت آن نسر واقعاست و به صورت لورا (چنگ رومی) یا کرکسی بالها فراهم آورده توهم شده است، و آن مرکب از بیست و یک ستاره است یکی از قدر اول موسوم به نسر واقع که صورت رانیز به نام او خوانند و آنرا یک پایه نامند و عوام سه پایه گویند معرب آن اثافی نیز نامند و اظفار نیز در این صورت است. (از جهان دانش) (یادداشت مؤلف)

معنی شلیاق - جستجوی لغت در جدول جو

شلیاق

فرهنگ فارسی عمید

شلیاق

لغت نامه دهخدا

شلیاق

لغت نامه دهخدا

شلاق

تازیانه، تازیانه که از تسمه درست می کنند

فرهنگ فارسی عمید

شلتاق

نزاع، مرافعه، همهمه، غوغا، اجحاف، تعدی

فرهنگ فارسی عمید

لیاق

(لِ)

شعلۀ آتش. (منتهی الارب) ، آب دوات. (مهذب الاسماء)

لغت نامه دهخدا

شیاق

(تَ هََ زْ زُ)

بستن طناب، (منتهی الارب)، بستن طناب را بمیخ: شقت الطنب الی الوتد شیاقاً، (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

شریاق

(شِرْ)

رگ چشم. (شرفنامۀ منیری) :
به باد حمله ز گوشش برآوری پنبه
به زخم نیزه ز چشمش برون کنی شریاق.
ظهیر فاریابی (از شرفنامه).
در متون دیگر دیده نشد، شاید مصحف شرناق باشد. رجوع به شرناق شود

لغت نامه دهخدا

شیاق

شیق، چیزی که دراز کنند آنرا بچیزی تا چیز دیگری را بدان بندند مانند طناب چادر و غیره، (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء)، چیزی که در آن کرده شود به آن چیزی تا بسته شود بچیزی دیگر، (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

شلاق

(شَلْ لا)

زنبیل گدایان و مسکینان و سائلان. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
- شلاق درآوردن، گدایی کردن وسؤال نمودن. (ناظم الاطباء).
- ، سخت رویی کردن در سؤال، خریطۀ کوچک. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا