- شقصی (شِ)
منسوب است به شقص که دیهی است از سراه به جیله در نواحی مکه. (از لباب الانساب)
معنی شقصی - جستجوی لغت در جدول جو
- شقصی (شِ)
ابوعبدالله محمد بن حسن بن محمد شقصی طوسی. در شقص اقامت داشت و از ابومحمد اسماعیل بن عمرو المقری مصری روایت شنید و ابوالقاسم هبه الله بن عبدالوارث شیرازی حافظ از او روایت دارد. (از لباب الانساب)
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(تَ بَکْ کُ)
لغت نامه دهخدا
به نهایت رسیدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (اقرب الموارد) ، به غایت رسیدن در بحث مسئله ای و استقصا کردن در آن. (از اقرب الموارد). و تقول: حدیث متقصی. (اقرب الموارد)
(اَ صا)
لغت نامه دهخدا
شتر کرانۀ گوش بریده. (منتهی الارب). و مؤنث آن قصواء است، جمع واژۀ قطیع. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به قطیع شود
اسم فاعل ازشصوّ، (اقرب الموارد)، مرد پای دروا شده، (منتهی الارب)، و فی المثل: ’اذا ارجحن شاصیاً فارفع یداً’، ای اذا سقط و رفع رجلیه فاکفف عنه، (اقرب الموارد)
خاوندی خویشیک، تنیک، کشوری منسوب به شخص خصوصی فردی. آن چه متعلق به خود شخص باشد: خانه شخصی ماشین شخصی، کسی که شغلی غیر نظامی دارد شهری سیویل کشوری مقابل نظامی لشکری، آن چه مربوط به شخص غیر نظامی است سیویل مقابل نظامی لباس شخصی
