- شعرگویی (شِ)
شاعری و صنعت شعر گفتن. (ناظم الاطباء). رجوع به شعرگوی و شعر گفتن شود
معنی شعرگویی - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اِ)
لغت نامه دهخدا
شعرگو. گویندۀ شعر. سراینده. شاعر. گوینده. (یادداشت مؤلف). شاعر. (منتهی الارب) ، مدیحه سرای. ستایشگر. که به شعر مدح کند:
عنصری بایستی اندر مجلس تو شعرگوی
من که باشم در جهان یا خود چه باشد شعر من.
سوزنی.
و رجوع به شعر گفتن شود
عنصری بایستی اندر مجلس تو شعرگوی
من که باشم در جهان یا خود چه باشد شعر من.
سوزنی.
و رجوع به شعر گفتن شود
(دُ)
لغت نامه دهخدا
دعاگوئی. عمل دعاگو. استدعای برکت و درخواست خیر و خوبی. (ناظم الاطباء). و رجوع به دعاگو و دعاگوی شود
(عَرر)
لغت نامه دهخدا
شور و غوغای بی محل. (آنندراج) (غیاث اللغات). صورتی از عر وگوز و آن اشاره است به تیز دردادن خر هنگام نهیق
(اُ زَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
شکرگو. شکرگزار. سپاسگزار. شاکر. (یادداشت مؤلف) :
هرکه نزد تو مدح گوی آمد
از سخای تو شکرگوی رود.
سوزنی.
و رجوع به شکرگو و شکرگزار شود
هرکه نزد تو مدح گوی آمد
از سخای تو شکرگوی رود.
سوزنی.
و رجوع به شکرگو و شکرگزار شود
پرچانگی، پرحرفی، روده درازی، وراجی
متضاد: کم حرفی
متضاد: کم حرفی
پرگویی، تلفّظ
kelele, maneno mengi, usemaji wa kupita kiasi, urambazaji wa maneno, neno nyingi
การพูดเรื่อยเปื่อย , พูดมาก , การใช้คำฟุ่มเฟือย , ความเยิ่นเย้อ , พูดมาก
балаканина , многослівний , багатослівність , багатослівність , багатослівний
