معنی شعرانی در لغت نامه دهخدا

شیخ ابوالمواهب عبدالوهاب بن احمد بن علی انصاری شافعی مصری معروف به شعرانی یا شعراوی. از بزرگترین دانشمندان و مؤلفان قرن دهم هجری بود و در علوم شرعی و جزآن مهارت داشت. وی از شاگردان شیخ جلال سیوطی و شیخ الاسلام زکریا انصاری و دیگر دانشمندان آن زمان بود و پس از کسب علوم دینی به تصوف گروید و ترک دنیا کرد و بیشتر روزها روزه بود. به سال 973 هجری قمری در قاهره درگذشت. او راست 27 تألیف که از آن جمله است: الجواهر و الدرر الکبری. الجواهر و الدرر الوسطی. المیزان الکبری الشعرانیه المدخله لجمیع اقوال الائمه المجتهدین و تعدیلهم و مقلدیهم فی الشریعه المحمدیه (فقه شافعی). الیواقیت و الجواهر فی بیان عقائد الاکابر (درتصوف). (از معجم المطبوعات مصر) (یادداشت مؤلف)، سلیمان بن موسی. از سرداران بزرگ در جنگ زنگیان. (ابن اثیر ج 7 صص 135- 137)، نام یکی از خوشنویسان معروف در خط عربی است. (ابن ندیم)

معنی شعرانی در لغت نامه دهخدا

بسیارموی و درازموی اندام. گویند: رجل شعرانی. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). پرموی. بسیارموی. پشم آلو. (یادداشت مؤلف)

معنی شعرانی - جستجوی لغت در جدول جو

شعرانی

لغت نامه دهخدا

شعرانی

لغت نامه دهخدا

شعرانی

فرهنگ لغت هوشیار

ایرانی

مربوط به ایران، از مردم ایران، تهیه شده در ایران، مجموعه ای از زبان های هند و ایرانی، شامل زبان های اوستایی، فارسی باستان، فارسی میانه، سغدی، پهلوی، تاجیکی، پشتو، بلوچی، کردی و فارسی

فرهنگ فارسی عمید

شروانی

از مردم شروان مثلاً خاقانی شروانی

فرهنگ فارسی عمید

شادانی

شادی، شادمانی، خوشحالی

فرهنگ فارسی عمید

شاهانی

انگور شاهانی، نوعی انگور

فرهنگ فارسی عمید

اعرابی

عرب بادیه نشین، تازی بیابانی

فرهنگ فارسی عمید

شتربانی

نگهبانی شتر، ساربانی، شغل شتربان

فرهنگ فارسی عمید

بحرانی

ویژگی اوضاع و احوال آشفته در هر چیزی

فرهنگ فارسی عمید

زعفرانی

رنگی شبیه رنگ زعفران، زرد، به رنگ زعفران، دارای زعفران مثلاً کباب زعفرانی

فرهنگ فارسی عمید

شعران

(شَ)

چراگاه و شوره گیاه که از سبزی به تیرگی زند. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

شعران

(شَ)

نام کوهی نزدیک موصل که دارای گیاه بسیار و فواکه و طیور بیشمار است. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). کوهی است در موصل. گویند در نواحی شهرزور و نیز گفته اند در ناحیۀ باجرمی و موسوم است به جبل القندیل وقتی که از دقوقا خارج شوی در ساحل زاب صغیر مشاهده شود در نزدیکی رستاق لرب از شهرزور. (از معجم البلدان) ، از اعمال شهرزوراست و ابوبکر شعرانی از آنجاست. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

شعبانی

(شَ / شَ نی ی)

منسوب است به شعبان که نام قبیله ای است. (از الانساب سمعانی)

لغت نامه دهخدا

شعبانی

(شَ ی)

انعم بن در بن محمد بن معد... شعبانی. جد عبدالرحمان بن زیاد بن انعم، او از ابی ایوب روایت کرد و عبدالرحمان وگروهی دیگر از وی روایت دارند. (از لباب الانساب)

لغت نامه دهخدا

شبرانی

(شَ)

منسوب به شبرانه است. (از معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

مشعرانی

(مُ عَ نی ی)

موی دار. (ناظم الاطباء) (فرهنگ جانسون)

لغت نامه دهخدا

شاعرانه

لطیف و احساسی

معنی شعرانی - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما