- شطاح
گستاخ، بی شرم، در تصوف کسی که شطحیات می گوید
معنی شطاح - جستجوی لغت در جدول جو
- شطاح (شَطْ طا)
گستاخ و فحاش و بیشرم. (از فرهنگ فارسی معین) (ناظم الاطباء) ، شهوت پرست. (ناظم الاطباء) ، کسی که شطحیات گوید. (فرهنگ فارسی معین)
- شطاح
ژاژ خای کلوک، گستاخ بی شرم
- شطاح ((شَ طّ))
گستاخ
- شطاح
بی پروا، بی حیا، جری، کفرگو، گستاخ
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(سُطْ طا)
لغت نامه دهخدا
هر گیاه که بر زمین گسترده باشد. (منتهی الارب) (آنندراج). هر نباتیکه بر روی زمین گسترده شود او را بدین نام خوانند. (الفاظالادویه). اسم جنس گیاهی است که بر روی زمین پهن شود. (تحفۀ حکیم مؤمن)
(شَ)
لغت نامه دهخدا
دراز و تن دار از مردم و شتر. (منتهی الارب). دراز و تن دار از شتر. (از اقرب الموارد) ، بکر شناح، شتر جوانه. (منتهی الارب). شتر جوان و اصل آن شناحی به یاء و مخفف بود و بعلت التقاء ساکنین (میان یاءو تنوین) یاء حذف گردیده است. (از اقرب الموارد)
قحط، (اقرب الموارد) (منتهی الارب)، قحط و تنگی و کمیابی، (ناظم الاطباء)، کوشش در هر کار، پرهیز، (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)، ترس و خوف، زیرکی و هوشیاری، (ناظم الاطباء)، جمع واژۀ شیح، (منتهی الارب)، رجوع به شیح شود
(تَ)
لغت نامه دهخدا
جد کردن در کار کردن، (منتهی الارب)، جد کردن در هر چیز، (از اقرب الموارد)، پرهیز کردن، (منتهی الارب)
(شَ)
لغت نامه دهخدا
زفت. آزمند. (منتهی الارب). بخیل. حریص. (اقرب الموارد). آزمند. آزور.
- ارض شحاح، زمین که بی باران بسیار روان نگردد. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد).
- ، زمین نرم. (مهذب الاسماء).
- ابل شحاح، شتران کم شیر. (منتهی الارب).
- زند شحاح، آتش زنه که آتش ندهد. (منتهی الارب).
- ماء شحاح، آب اندک که زمین نپوشد. (منتهی الارب)
- ارض شحاح، زمین که بی باران بسیار روان نگردد. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد).
- ، زمین نرم. (مهذب الاسماء).
- ابل شحاح، شتران کم شیر. (منتهی الارب).
- زند شحاح، آتش زنه که آتش ندهد. (منتهی الارب).
- ماء شحاح، آب اندک که زمین نپوشد. (منتهی الارب)
(تَ)
لغت نامه دهخدا
دور شدن. (ناظم الاطباء) (المصادر زوزنی) ، راست قامت شدن، دارای اندام معتدل بودن. (ناظم الاطباء)
(شُطْ طا)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ شاطر. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین). رجوع به شاطر شود، عیّار. (تمدن جرجی زیدان ص 47). رجوع به عیار و ترجمه تمدن جرجی زیدان شود
(شَطْ طا)
لغت نامه دهخدا
داهی. بسیار زیرک، بسیار خبیث، چاقوکش. (فرهنگ فارسی معین)
شطرنج باز، قمارباز. مقامر. (فرهنگ فارسی معین)
شطرنج باز، قمارباز. مقامر. (فرهنگ فارسی معین)
(بُ)
لغت نامه دهخدا
منزلی است مر بنی یربوع را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از معجم البلدان). و رجوع به حبیب السیر چ خیام ص 450 و معجم البلدان شود
(بِ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ بطح. (منتهی الارب). رجوع به بطح شود.
- بطاح بطّح بطریق مبالغه است چنانکه اعوام عوم. (منتهی الارب).
- بطاح بطّح بطریق مبالغه است چنانکه اعوام عوم. (منتهی الارب).
(بُ)
لغت نامه دهخدا
بیماریی است که از تب حادث گردد. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (از معجم البلدان) (آنندراج). بیماریی که از تب حادث گردد: مانا بذات الجنب. (ناظم الاطباء)
(شَطْ طا)
لغت نامه دهخدا
بیشرمی و گستاخی و بی ادبی و شوخی. (ناظم الاطباء). بیحیایی و شوخی. (غیاث اللغات) (آنندراج) ، بزبان آوردن سخنان خلاف شرع. (ناظم الاطباء) ، شطحیات گفتن. (از فرهنگ فارسی معین) (ناظم الاطباء). رجوع به شطح و شطحات و شطحیات شود
ژاژ خایی، بی شرمی شوخی گستاخ جری بی شرم، کسی که شطحیات گوید. گستاخی بیشرمی، گفتن شحیات
زیرک باهوش، چالاک چابک، کسی که در دکان نانوایی نان بتنور زند، مردی جست و چابک که با لباس مخصوص پیشاپیش شاهان و امیران رود و یا نامه ای را به سرعت به مقصد رساند پیاده چالاک. باهوش زیرک آب زیر کاه، فرومایه، دشنه کش چاغو کش شترنگباز، منگیا گر منگورز (قمار باز)، جمع شاطر، نوندان نانگیران
